نگهداری کیوی در سردخانه و لزوم تهویه منظم در سردخانه

زمان صحیح چیدن کیوی از درخت زمانی است که میزان ماده جامد محلول 7 تا 9 درصد و از نظر سفتی گوشت 7 تا 10 Kgf باشد. بهترین دمای نگهداری صفر درجه سانتی گراد با دامنه دمایی 0.5 درجه سانتی‌گراد است و بهینه رطوبت 90 تا 95 درصد می‌باشد. نقطه انجماد آن 1.5- درجه سانتی‌گراد می‌باشد. با رعایت اصول نگهداری کیوی را می‌توان 3 تا 6 ماه نگهداری کرد. اگر درصد دی‌اکسید کربن به بالای 8 درصد برسد بافت درونی کیوی خراب می‌شود.

تولید اتیلن در کیوی در حدود 0.1 میکرولیتر بر کیلوگرم در صفر درجه سانتی‌گراد است. این میزان اتیلن در دمای بالاتر به مراتب بیش‌تر می‌گردد. حساسیت کیوی به اتیلن بسیار زیاد است به گونه‌ای که 20 ppb اتیلن کاملاً بافت کیوی را تخریب می‌کند. استفاده از لیفتراک گازی و یا حتی کشیدن سیگار در سالن کیوی هم سرعت رسیدن میوه را بالا می‌برد. بنابراین توصیه می‌شود طی نگهداری کیوی در سردخانه تهویه به طور منظم صورت گیرد.

نرم شدگی بافت داخل

به محض چیده شدن از درخت کیوی شروع به رسیدن و نرم شدن می‌کند. نرخ رسیدن و نرم شدن در دمای صفر درجه سانتی‌گراد کندتر می‌شود ولی متوقف نمی‌گردد. نگهداری در شرایط اتمسفر کنترل شده موجب کاهش سرعت رسیدن در کیوی می‌شود. طی نگهداری در 2 ماه اول نرم شدگی با سرعت بیش‌تری صورت می‌گیرد و در ادامه در همان شرایط سرعت کمتر می‌گردد. محققان دریافتند که هر ماه نگهداری در شرایط سردخانه صفر درجه سانتی‌گراد موجب 40 درصد نرم شدگی در بافت کیوی می‌شود. جهت کاهش نرخ رسیدن باید سعی شود مقدار اتیلن محیط به زیر 20 ppb نگهداری شود و تهویه مرتب صورت گیرد. نگهداری در دمای صفر درجه با 50 ppb اتیلن معادل با نگهداری در دمای 2.5 درجه سانتی‌گراد بدون اتیلن می‌باشد.

هسته سخت

وقتی کیوی برای مدت 4 ماه در دمای صفر درجه سانتی‌گراد در مقدار دی‌اکسید کربن 8 درصد نگهداری شود اطراف گوشت کیوی نرم و داخل آن سفت باقی می‌ماند. اصولاً این اتفاق در اتمسفر کنترل شده رخ می‌دهد. برای کنترل آن در سردخانه‌های عادی باید تهویه و هواگیری مرتب انجام شود.

از دست دادن آب داخل میوه

طی نگهداری کیوی باید سعی شود رطوبت را در حد 92 درصد نگهداری کرد. کیوی‌هایی که طی رشد روی درخت در معرض نور مستقیم خورشید بوده‌اند تا 50 درصد سریعتر آب داخل خود را از دست می‌دهند. کیوی‌هایی که بعد از چیده شدن رنگ پوسته تیره‌تری دارند ولی آفتاب سوخته نشده‌اند سریعاً آب داخلی خود را از دست می‌دهند و چروکیده می‌شوند.

سفید شدن داخلی

این عارضه در اثر تجمع اتیلن می‌باشد که اصولاً در اتمسفر کنترل شده اتفاق می‌افتد. این عارضه می‌تواند در کیوی‌هایی که دربندی شده‌اند مانند کارتن‌هایی که با لایه‌ای از پلاستیک پیچیده شده‌اند هم اتفاق بیفتد. اصولاً اگر شرایط تخریب فراهم باشد (اتیلن 50 تا 500 ppb +دی‌اکسید کربن بیش از 5 درصد+ اکسیژن کمتر از 2 درصد) در کمتر از 3 هفته این اتفاق می‌افتد.

کپک خاکستری

قارچ کپک خاکستری معمولاً روی میوه پوشش نرم و مخملی تولید می‌کند که مهم‌ترین آسیب قارچی کیوی در سردخانه می‌باشد. این قارچ گاهی در باغ، قبل از برداشت، به خصوص زمانی که بارش زیادی وجود دارد، ظاهر می‌شود، اما به طور عمده موقع برداشت میوه بیماری دیده می‌شود. به طور کلی، اپیدمی کپک خاکستری به خاطر کنیدی‌های موجود در خاک و برگ‌ها، قسمت‌های پیرگل و میوه‌های مومیایی شده شروع می‌گردد. این نوع پوسیدگی به علت حمله قارچ بوتریتیس سینرآ ایجاد می‌شود. این قارچ توانایی آن را دارد که زمستان گذرانی انجام دهد و خود را در بافت‌ها و برگ‌های مرده و ریخته شده روی خاک نگه دارد و با آغاز فصل گرم و افزایش رطوبت و بارش باران شروع به رشد روی بافت میوه می‌کند. مصرف زیاد کود حاوی ازت موجب افزایش ریسک میوه برای ابتلا به پوسیدگی خاکستری می‌گردد. با اینکه نگهداری کیوی در دمای صفر درجه سانتی‌گراد سرعت شیوع و تکثیر قارچ بوتیریتیس را کم می‌کند با این حال هنگام نگهداری کیوی در سردخانه، بیش‌ترین نوع پوسیدگی قابل مشاهده، پوسیدگی خاکستری می‌باشد که بیش‌ترین نوع از انواع پوسیدگی را به خود اختصاص می‌دهد. پیشنهاد می‌شود برای کم شدن رشد قارچ بوتریتیس پس از چیدن سریعاً کیوی سرد شود. تحقیقات نشان داده که آلودگی میوه در مرحله گلدهی بوده اما علائم در زمان تشکیل میوه ظاهر می‌گردد.

منبع:کتاب آیین نگهداری و آسیب شناسی میوه ها و سبزیجات در سردخانه و انبار