روش نگهداری پیاز در سردخانه بالای صفر

نحوه برداشت پیاز تأثیر زیادی در کیفیت و عمر پیاز دارد. پیاز در زمان برداشت باید:

• 65 تا 75 درصد برگ های آن به زرد تغییر یافته باشد.
• گردن پیاز نرم و برگ های آن پژمرده شده باشد.
• پیازها حتی الامکان قبل از بارش قبل از بارش های فصلی چیده شود
• برداشت در زمانی باشد که هوا خنک باشد.

برای جلوگیری از جوانه زدن می توان از بازدارنده های مجاز مانند ملئیک هیدرازید سه تا پنج هفته قبل از برداشت بهره گیری نمود. میزان جوانه زنی پیاز در دمای 2 در جه سانتی گراد، 17 درصد و در دمای 4 در جه سانتی گراد 23 درصد است. دمای 5 الی 25 درجه سانتی گراد بهینه دما برای جوانه زنی می باشد.

 قبل از نگهداری بهتر است جهت خشک کردن رطوبت، دمای 25 الی 30 درجه سانتی گراد رطوبت 70 درصد از 12 ساعت تا چند روز استفاده کرد تا رطوبت بیرونی بین 12  تا 14 درصد شود و پوست خارجی ترد و شکننده شود. مقدار زمان لازم جهت خشک کردن  4 الی 8 روز می باشد. جهت نگهداری پیاز بعد از تیمار کردن می توان از دمای صفر درجه سانتی گراد و رطوبت 70 الی 75 درصد استفاده نمود. بسته به نوع پیاز، بین 3 تا 7 ماه می توان آن را در شرایط استاندارد نگهداری نمود. در شرایط خاص نیز دیده شده پیاز تا 9 ماه نیز توانایی ماندگاری داشته است. برای جلوگیری از آسیب پیاز و یکسان بودن دمای داخلی با خارجی پیاز سعی شود سرد کردن آن بعد از تیمار به صورت آهسته و با شیب ملایم باشد و از سرد کردن پیاز به صورت ناگهانی پرهیز شود. در صورت نگهداری در رطوبت بالاتر از 70 درصد امکان رشد ریشه و نگهداری در دمای بالاتر از دمای توصیه شده احتمال رشد ساقه را طی انبارداری خواهیم داشت.

وجود اتیلن در انبار نگهداری پیاز باعث تسریع جوانه زنی و تسریع فساد قارچی می شود. لذا توصیه می شود تهویه مناسب جهت خروج اتیلن و دی اکسید کربن انجام گیرد.

نگهداری در شرایط اتمسفر کنترل شده 3 درصد اکسیژن و 5 الی 7 درصد دی اکسید کربن می باشد. اکسیژن زیر 1 درصد و دی اکسیدکربن بالاتر از 10 درصد عامل تخریب پیاز می باشد.

یخ زدن پیاز با توجه به نوع جنس و گونه متفاوت است و در بعضی گونه ها تا 2.5- درجه سانتی گراد نیز مقاومت می کند. باید سعی شود طی نگهداری پیاز به این دما نرسد.