روش نگهداری پیاز در سردخانه بالای صفر

پیاز بر خلاف اکثر میوه ها، پس از برداشت نمی رسند و در زمان برداشت جهت نگهداری در سردخانه های بالای صفر باید رسیده باشند. زمان برداشت پیاز به مواردی مانند: نژاد، نوع خاک، آب و هوا و مقدار آب رسانی می باشد. اگر نوع پیاز کاشته شده خارجی باشد می توان غده ها پس از گذشت زمان از روی زمین برداشت کرد. اما اگر نژاد پیاز کاشته شده ایرانی باد، حتما باید زمین را کنده و غده ها را از زیر خاک در آورد. پس از اینکه غده های پیاز از زمین در آورده شدند حال نوبت به نگهداری آنها در سردخانه های بالای صفر می باشد.  نحوه برداشت پیاز تأثیر زیادی در کیفیت و عمر پیاز دارد. پیاز در زمان برداشت باید:

• 65 تا 75 درصد برگ های آن به زرد تغییر یافته باشد.
• گردن پیاز نرم و برگ های آن پژمرده شده باشد.
• پیازها حتی الامکان قبل از بارش قبل از بارش های فصلی چیده شود
• برداشت در زمانی باشد که هوا خنک باشد.

برای جلوگیری از جوانه زدن می توان از بازدارنده های مجاز مانند ملئیک هیدرازید سه تا پنج هفته قبل از برداشت بهره گیری نمود. میزان جوانه زنی پیاز در دمای 2 در جه سانتی گراد، 17 درصد و در دمای 4 در جه سانتی گراد 23 درصد است. دمای 5 الی 25 درجه سانتی گراد بهینه دما برای جوانه زنی می باشد.

تفکیک پیاز پیش از ذخیره سازی در سردخانه

 هر گونه زخم و ترک در پیازها، مواردی مانند له شده و آسیب دیدن بدنه و … احتمال فاسد شدن آن هارا در سردخانه افزایش داده و در بعضی مواقع نیزسایر پیازهای مجاور را درگیر آفت می کند. ضمن جداسازی پیازهای درشت و مناسب برای ارائه خارج از فصل، باید به سالم بودن آنها نیز توجه کرده و موارد کوچک و زخمی را جهت ارسال به بازار تفکیک نمود. بنابراین بعد ازاز شناسایی و تفکیک پیازهای درشت و سفت، باید آنها را با استفاده تری کلر ازت ضد عفونی کنید که البته انجام این کار باید با نظارت کارشناس کشاورزی و بهداشت صورت گیرد. این کار به افزایش طول عمر پیاز در سردخانه کمک کرده و از فاسد شدن آنها تا حد زیادی ممانعت خواهد کرد. 

نگهداری پیاز در سردخانه های بالای صفر

قبل از نگهداری بهتر است جهت خشک کردن رطوبت، دمای 25 الی 30 درجه سانتی گراد رطوبت 70 درصد از 12 ساعت تا چند روز استفاده کرد تا رطوبت بیرونی بین 12  تا 14 درصد شود و پوست خارجی ترد و شکننده شود. مقدار زمان لازم جهت خشک کردن  4 الی 8 روز می باشد. جهت نگهداری پیاز بعد از تیمار کردن می توان از دمای صفر درجه سانتی گراد و رطوبت 70 الی 75 درصد استفاده نمود. بسته به نوع پیاز، بین 3 تا 7 ماه می توان آن را در شرایط استاندارد نگهداری نمود. در شرایط خاص نیز دیده شده پیاز تا 9 ماه نیز توانایی ماندگاری داشته است. برای جلوگیری از آسیب پیاز و یکسان بودن دمای داخلی با خارجی پیاز سعی شود سرد کردن آن بعد از تیمار به صورت آهسته و با شیب ملایم باشد و از سرد کردن پیاز به صورت ناگهانی پرهیز شود. در صورت نگهداری در رطوبت بالاتر از 70 درصد امکان رشد ریشه و نگهداری در دمای بالاتر از دمای توصیه شده احتمال رشد ساقه را طی انبارداری خواهیم داشت.

وجود اتیلن در انبار نگهداری پیاز باعث تسریع جوانه زنی و تسریع فساد قارچی می شود. لذا توصیه می شود تهویه مناسب جهت خروج اتیلن و دی اکسید کربن انجام گیرد.نگهداری در شرایط اتمسفر کنترل شده 3 درصد اکسیژن و 5 الی 7 درصد دی اکسید کربن می باشد. اکسیژن زیر 1 درصد و دی اکسیدکربن بالاتر از 10 درصد عامل تخریب پیاز می باشد.یخ زدن پیاز با توجه به نوع جنس و گونه متفاوت است و در بعضی گونه ها تا 2.5- درجه سانتی گراد نیز مقاومت می کند. باید سعی شود طی نگهداری پیاز به این دما نرسد.

 بسته بندی پیاز ها در سردخانه

معمولا برای نگهداری پیاز از گونی های پلاستیکی توری استفاده می شود، تا تمامی پیازها برودت مناسب را دریافت کنند، از تلنبار کردن آنها بر روی هم باید خودداری کرد چرا که احتمال گندیده شدن پیازهای زیرین و میانی بسیار بالاست. استفاده از قفسه در سردخانه و قرار دادن گونی ها با فاصله مشخص بر روی قفسه ها بهترین روش انبار است.  روش مناسب دیگر استفاده از جعبه های پلاستیکی چفت شونده هست، طوری که هر جعبه با دیگری 3 الی 4 سانتی متر فاصله داشته باشد. این روش برای سردخانه هایی مناسب است که فاقد قفسه هستند.  بایستی پیازها را در داخل جعبه ها قرار داده (ترجیحا جعبه های کم ارتفاع) و آنها را بر روی هم قرار داد، طوری که چفت شوند و بین هر جعبه چند سانتی متر فاصله وجود داشته باشد. این فاصله هم از جهت ارتفاع و هم از اطراف باید حفظ شود.