سیستم های تهویه مطبوع کانالی

همانطور که از نام آن مشخص است، سیستم تهویه مطبوع کانالی، گرمایش یا سرمایش را از طریق سیستم کانال هایی که در سراسر خانه یا فضای تجاری پخش شده است، فراهم می کند. یک واحد مرکزی، از یک کندانسور، کمپرسور و یک واحد انتقال هوا،  تشکیل شده است و معمولاً در زیرزمین، اتاق زیر شیروانی یا گاراژ قرار دارد. سیستم تهویه مطبوع کانالی، هوای خنک یا گرم را فراهم می کند سپس از طریق یک سری کانال ها و دریچه ها در سراسر ساختمان پخش می کند و کنترل آب و هوای مناسب را نیز فراهم می کند.

سردچال، پلتفرم نمایش کسب و کار شما

جهت بیشتر دیده شدن کسب و کار خود می توانید با ثبت آگهی در سردچال، کسب و کار خود را معرفی کنید و با عضویت در باشگاه مشتریان سردچال از خدمایت ویژه سایت سردچال بهره مند شوید.

انواع سیستم های تهویه مطبوع کانالی

به سیستم های کانالی، سیستم های تهویه مطبوع مرکزی نیز می گویند. آن ها را می توان به طور کلی به دو نوع تقسیم کرد، یعنی تهویه مطبوع مرکزی اسپلیت و تهویه مطبوع مرکزی پکیجی.

کولر گازی مرکزی اسپلیت (داکت اسپلیت)

این سیستم ها تا حد زیادی رایج ترین نوع سیستم تهویه مطبوع مرکزی هستند که در حال حاضر مورد استفاده قرار می گیرند. آن ها شامل کندانسور و کمپرسور هستند که در خارج در یک کابینت فلزی در یک بسته قرار می گیرند. یک اواپراتور جداگانه در داخل یک ظرف مجزا قرار می گیرد که معمولاً در کمد یا اتاق زیر شیروانی قرار دارد. واحد بیرونی مبرد را به سمت اواپراتور می برد، سپس هوا را خنک می‌کند و هوا را از طریق یک واحد هواساز به شبکه کانال‌های هوای مرکزی پمپ می‌کند.

کولر گازی مرکزی اسپلیت معمولاً سه برابر کولر گازی مرکزی بسته مشابه است. تقسیم آن ها به دو قسمت، اندازه را بسیار قابل کنترل تر می کند. علیرغم اندازه آن ها، سیستم های اسپلیت رتبه بندی SEER بالاتری نسبت به سیستم های تهویه مطبوع بسته دارند. در بسیاری از سیستم های تهویه مطبوع سیستم اسپلیت، کابینت داخلی همچنین دارای یک کوره یا مبدل حرارتی یک پمپ حرارتی می باشد. علاوه بر این، سیستم‌های اسپلیت یک انتخاب اقتصادی برای خانه‌هایی هستند که از قبل دارای کوره هستند اما بدون تهویه مطبوع هستند زیرا می‌توانند از کانال‌های کوره مشابه استفاده کنند.

کولر گازی مرکزی پکیجی

از طرف دیگر، در کولر گازی مرکزی پکیجی، تمامی اجزا از جمله کندانسور، کمپرسور و اواپراتور در یک واحد قرار دارند. شما می توانید این ها را روی یک دال بتنی در کنار خانه یا پشت بام نصب کنید.

این سیستم برای ساختمان‌های تجاری یا خانه‌هایی که از قبل ساخته شده‌اند، که در آن فضا اغلب در داخل خانه محدود می‌شود، مناسب‌تر است. سپس مجرای هوای مرکزی هوا را از واحد انتقال هوا به داخل اتاق می‌چرخانند و آن را به دستگاه برمی‌گردانند. این سیستم ها را می توان با کویل های گرمایشی یا کوره ها برای تامین امکانات گرمایشی نیز جفت کرد.

 معمولاً سیستم های تهویه مطبوع مرکزی پکیجی بازده کمتری نسبت به سیستم های اسپلیت دارند، اما فضایی را در داخل خانه شما اشغال نمی کنند.

قبل از رفتن به سیستم های مرکزی پکیجی، مراقب باشید که فضای بیرونی خود را از قبل بررسی کنید. این سیستم ها می توانند سنگین باشند، بنابراین سقف باید بتواند بار را به اندازه کافی تحمل کند. یا اگر آن را روی زمین قرار می دهید، باید محل های بتنی را از قبل حفر کنید.

یکی دیگر از نکات مهم در انتخاب کولر گازی کانالی، کانال کشی است. صرف نظر از اینکه کدام نوع سیستم تهویه مطبوع کانالی را انتخاب می کنید، کانال های هوای مرکزی فضای قابل توجهی را در خانه شما اشغال می کنند. بنابراین مهم است که این را در نظر داشته باشید و ببینید آیا یک سیستم کانالی با چیدمان و طراحی خانه شما مطابقت دارد یا خیر.

انواع کانال برای گرمایش یا سرمایش کانالی

کانال کشی جزء اصلی سیستم های تهویه مطبوع مرکزی را تشکیل می دهد. کانال های هوای مرکزی نیز مانند یونیت های اصلی دارای انواع مختلفی بر اساس مواد به کار رفته در ساخت آن ها می باشد. در حال حاضر دو نوع کانال هوای مرکزی استفاده می شود:

1. کانال منعطف (Flexible Ducting)

این کانال های سیستم تهویه مطبوع ساختارهای لوله مانندی با قطر زیاد هستند. آن ها از یک چارچوب فلزی تشکیل شده اند که توسط پلاستیک انعطاف پذیر و عایق احاطه شده است. این نوع کانال اغلب ارزان تر و نصب آسان تر است. برای فضاهای محدود مناسب است، جایی که سازه های سفت و سخت اغلب به سختی نصب می شوند. همچنین برای اتصال مجرای سفت و سخت به خروجی هوا مفید است. نکته مهمی که باید هنگام نصب کانال های انعطاف پذیر به خاطر بسپارید، اطمینان از عدم وجود پیچ خوردگی یا خمیدگی است که ممکن است جریان هوا را مختل کند.

2. کانال سخت Rigid Ducting))

همانطور که از نام آن پیداست، این کانال‌های هوای مرکزی ساختارهای ثابتی هستند که هوا را در یک فضای داخلی توزیع می‌کنند. آن ها معمولاً از فلز ساخته شده‌اند و باعث می‌شود که محکم‌تر و بادوام‌تر از کانال‌های انعطاف‌پذیر باشند، اما در عین حال نصب آن‌ها سخت‌تر است. آن ها همچنین بسیار پر سر و صداتر هستند زیرا کانال های فلزی می توانند سرو صدای یک دمنده را بسیار بهتر از لوله های پلاستیکی حمل کنند.

استفاده از عایق فایبرگلاس در اطراف فلز می تواند به کاهش صدای تهویه هوا کمک کند. اما یک خطر بالقوه برای سلامتی است، جایی که روکش فایبرگلاس خراب و قدیمی می تواند ذرات را در هوا آزاد کند. استنشاق این ذرات می تواند ریه ها را تحریک کند. همچنین آن ها می توانند باعث تحریک پوست شوند.

مزایا و معایب تهویه مطبوع کانالی

مزایا

دریچه‌های مورد استفاده در سیستم‌های تهویه مطبوع کانالی، چشم‌اندازی نامحسوس و مجزا را نشان می‌دهند. بنابراین اگر برای شما زیبایی مهم است، این سیستم ها برای شما مناسب هستند.

تهویه مطبوع کانالی رطوبت را با سرعت بسیار بیشتری نسبت به همتایان بدون کانال خود حذف می کند. بنابراین، اگر در یک محیط مرطوب زندگی می‌کنید، جایی که حفظ سطح رطوبت ایده‌آل در اولویت است، این سیستم‌ها برتر هستند.

اگر فضای مورد نظر شما بزرگ است، مانند یک رستوران یا فضای کاری، سیستم های کانالی جریان هوای بهتری را نسبت به سیستم های بدون کانال ارائه می دهند. سرعت بیشتر جریان هوا تضمین می کند که شما دائماً از گردش هوای تازه برخوردار شوید.

معایب

تهویه مطبوع کانالی معمولاً هزینه نصب بالاتری دارد.

این سیستم‌های تهویه مطبوع به طور متوسط دارای رتبه‌بندی بازدهی پایین‌تری هستند که به آن ها نسبت بهره‌وری انرژی فصلی (SEER) گفته می‌شود، نشتی یا آسیب به کانال ها می تواند کارایی سیستم را بیشتر کاهش دهد و در نتیجه هزینه های عملیاتی حتی بالاتری را به همراه داشته باشد.

این سیستم‌ها عموماً نیازمند تعمیر و نگهداری هستند و کانال‌ها به نگهداری و نظارت منظم نیاز دارند. طبق EPA، تا 30 درصد از هوا از طریق نشت، سوراخ ها و اتصالات نادرست نصب شده در کانال های سیستم تهویه از بین می رود.

کپک در مجاری سیستم تهویه می تواند در طول زمان انباشته شود و همچنین به عنوان محل پرورش حشرات عمل کند. چنین آلاینده‌هایی که همراه با هوا به اتاق وارد شوند، می‌توانند منجر به آلرژی و بیماری شوند.