تأثیر کیفیت کابل بر تجربه فناوری

کیفیت کابل تاثیر زیادی بر عملکرد دستگاه دارد. کابل ها اغلب مانند لوازم جانبی ضروری به نظر می رسند که برای راه اندازی یک دستگاه الکتریکی یا اتصال اجزای دستگاه مورد نیاز هستند. با این حال، تعداد بسیار کمی از مردم از اهمیت استفاده از کابل هایی که با کیفیت دستگاه ها تطبیق داده شده اند آگاه هستند. کابل های بی کیفیت می توانند عملکرد یک دستگاه گران قیمت را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.

تاثیر کیفیت کابل بر عملکرد

کیفیت کابل مشخص می کند که تا چه حد تک تک اجزای یک دستگاه می توانند با پتانسیل کامل خود عمل کنند. اولویت اصلی خرید با کیفیت ترین یا گران ترین کابل نیست. برای کاربران مهم است که کابلی را انتخاب کنند که برای منطقه کاربردی مناسب باشد.

به عنوان مثال، اگر یک فرد علاقه مند به صدا، یک سیستم رده بالا برای گوش دادن به موسیقی بخرد، باید کابل گران قیمتی را خریداری کند. در این مورد، هزینه های بالا برای کابل ها رایج است. در مقابل، شخصی که از یک تلویزیون قدیمی در خانه استفاده می کند و از آن راضی است چرا باید یک کابل گران قیمت انتخاب کنند؟ یک کابل ارزان چه کاری نمی تواند انجام دهد، چه چیزی لازم است تا تلوزیون قدیمی را قادر سازد حداکثر عملکرد خود را توسعه دهد؟

اینکه کدام کابل لازم است و چه کیفیتی باید داشته باشد بر اساس خواسته کاربر است. معمولاً کاربران ابتدا دستگاه را خریداری می کنند. بیشتر اوقات، دستگاه از قبل دارای کابلی با کیفیت است که با عملکرد آن سازگار است. با این حال، گاهی ممکن است کابل نقص پیدا کند یا گاهی اوقات ممکن است برای بهینه سازی عملکرد به کابل جدیدی نیاز باشد.

پس خرید کابل اجتناب ناپذیر است. اکنون چالش‌ها شروع به تطبیق کابل با منطقه کاربردی می‌کنند. دستگاه عملکرد را مشخص می کند، کابل باید از آن پشتیبانی کند. تلویزیون‌ها، کنسول‌ها، استریو و سایر دستگاه‌های گران‌قیمت فقط در زمانی که کابل متناسب با آن مورد استفاده قرار گیرد، عمل می‌کنند.

ویژگی های کیفی کابل ها

برای آشنایی و درک ویژگی های کیفی کابل ها، مقدمه ای بر مبحث استفاده از کابل های صوتی مناسب است. به هر حال، کابل‌های صوتی نوعی کابل هستند که در یکی از پیچیده‌ترین حوزه‌های کاربرد مورد استفاده قرار می‌گیرند. انتقال سیگنال در بخش صوتی در مورد انحرافات کیفی بین کابل‌ها و دستگاه‌ها هیچ رحمی ندارد. چهار جزء اصلی وجود دارد که باید تحت بررسی کیفیت قرار گیرند.

• مقطع سیم
• مواد
• روکش
• محافظ

سطح مقطع سیم به معنای قطر کابل است. هرچه این بزرگتر باشد، هزینه مواد نیز بالاتر است. بر این اساس، سطح مقطع کوچک مطلوب است، اما همچنان باید عرض کافی برای محصور کردن مواد مهم برای انتقال سیگنال وجود داشته باشد. امپدانس (امپدانس الکتریکی یا به طور ساده امپدانس، مقدار مقاومت در برابر جریان متناوب سینوسی را توصیف می‌کند) و قدرت کم اسپیکر به کابل های صوتی آزادی عمل بیشتری برای خرید کابل های نازک تر می دهد. با این حال، در مورد سیستم های با کیفیت بالا و عملکرد بالا، هیچ راهی برای عبور از کابل صوتی ضخیم تر وجود ندارد.

مواد کابل ها مسئول هدایت سیگنال هستند. احتمالاً در دهه‌های بعد، بسیاری از نوآوری‌ها وارد بازار خواهند شد. در حال حاضر بحثی بین کابل های مسی و فیبر نوری در زمینه های مختلف کاربرد وجود دارد. اولی ها گسترده تر، مقاوم در برابر زنگ زدگی هستند و می توان آنها را به صورت انعطاف پذیر گذاشت. از سوی دیگر، کابل های فیبر نوری از نظر انتقال داده دارای مزایای واضحی هستند: با قطر یکسان، داده های بیشتری را در مقایسه با کابل های مسی منتقل می کنند. یک چیز وجود دارد که کابل های فیبر نوری در مقایسه با کابل های مسی نمی توانند انجام دهند، یعنی تامین برق دستگاه ها. بنابراین آنها صرفاً برای انتقال داده وجود دارد.

محافظ و پوشش برای محافظت از مواد رسانا عمل می کند. همه کابل ها مهمترین معیارهای مربوط به این موضوع را برآورده می کنند زیرا از تماس تصادفی محافظت می کنند و کابل را در برابر اثرات مایعات تا حدی که برای استفاده مورد نظر لازم است محافظت می کنند. دوشاخه ها و پریزها حداقل از آلومینیوم ساخته شده اند. در مورد جریان های سیگنال به ویژه حساس در نقاط تماس، آنها باید از طلا ساخته شوند.

کدام کابل برای کدام کاربرد؟

هرچه برق کمتری مورد نیاز باشد، کابل نازک‌تر می‌شود. مواد به کار رفته در کابل باید تا حد امکان باکیفیت باشد، هر چه یک کابل نازک باید قدرت بیشتری را تامین کند. باز هم، بخش صوتی یک مثال کامل است: اگر می‌خواهید تقویت‌کننده‌ها و بلندگوها را به یکدیگر متصل کنید و از نازک‌ترین کابل ممکن استفاده کنید، باید اطمینان حاصل کنید که این کابل دارای فیبر شیشه‌ای به عنوان ماده رسانا است. از طرف دیگر، اگر کابل دارای مس باشد، برای اطمینان از عملکرد مورد نیاز و انتقال سیگنال خوب، باید ضخیم تر باشد.

مسئله مس یا فیبر نوری در حوزه کابل‌های شبکه واقعا امیدوارکننده است: با مدرن‌سازی روزافزون فناوری اطلاعات در خانه و شرکت‌ها، بار روی شبکه افزایش می‌یابد و داده‌های بیشتری باید در سریع‌ترین زمان ممکن منتقل شوند. اساساً همه چیز برای کابل فیبر نوری صحبت می کند، اما در عوض باید قبل از شبکه مسی برداشته شود. این به این دلیل است که کابل های مسی را می توان در ساختمان ها نیز برای اطمینان از منبع تغذیه استفاده کرد، در حالی که کابل های فیبر نوری برای منبع تغذیه مناسب نیستند. از این رو کابل های فیبر نوری بیشتر به عنوان لینک های اتصال بین دستگاه های فنی با کیفیت و کارایی بالا، مانند بین تقویت کننده و بلندگوها استفاده می شوند.

مثال کاربردی دیگر: اکنون یک تلویزیون OLED جدید و زیبا خریداری شده است که قرار است کیفیت تصویر بسیار بهتری را ارائه دهد و با سطح یک تلویزیون رده بالا مطابقت دارد. اما برای رسیدن به کیفیت مطلوب از کدام کابل باید استفاده کرد؟ در اینجا نیز کابلی که دارای مواد فایبرگلاس باشد ایده آل است. اگر از مس ساخته شده باشد، می توان کابل ضخیم تری را خریداری کرد.

انتخاب کابل مناسب برای دستگاه هایی که فقط نیاز به شارژ یا تغذیه دارند آسان تر است، زیرا منبع تغذیه صرف در اینجا مهم است. یک آمپلی فایر متصل به مدار، درایو رایانه شخصی و مانیتور، لپ تاپ یا گوشی هوشمند هنگام شارژ کردن، کابل های مسی نازکتر در همه این موارد کافی است، اگرچه کابل های شارژ تلفن هوشمند البته نازک تر از کابل های برق برای یک دستگاه هستند. به عنوان مثال، به دلیل مصرف انرژی کمتر آمپلی فایر، تلویزیون یا درایو رایانه شخصی.

اگر درایو رایانه شخصی را به مانیتور وصل کنید، همه چیز می تواند دوباره متفاوت به نظر برسد، زیرا داده ها و نه برق در اینجا منتقل می شوند: بسته به عملکرد و کیفیت مانیتور و سایر اجزای فنی، استفاده از کابل فیبر نوری ضخیم تر می تواند منطقی باشد.