تولید چوب بستنی در ایران

براساس  آمارهای به دست آمده‌، کارخانه‌‌های بستنی سازی کشور 240 میلیارد تومان در سال چوب بستنی وارد می‌کنند. به عبارتی 95 درصد چوب بستنی مورد نیاز کشور از چین وارد می‌شود. مسئله این است که آیا تولید چوب بستنی نیاز به فناوری خاصی دارد که کشور ما مجبور به این مقدار زیاد واردات شده است؟

بر اساس آمارها فقط سه تولید کننده در کرج‌، اصفهان و زنجان در سازمان صنایع به صورت رسمی در این صنعت فعالیت می‌کنند. اما به جز آمارهای موجود احتمالا 3 الی 4 تولیدکننده بدون مجوز هم وجود دارند. امری که جالب توجه است این است که کل تولیدات این تولیدکنندگان فعال زیر 10 درصد نیاز کشور است.

روش تولید

تجهیزات مورد نیاز این صنعت به لحاظ فناوری پیچیده نیست. روش تولید چوب بستنی به این صورت است که الوار گرد چوب درخت را به دستگاهی که مانند تراش عمل می‌کند، می‌بندند و پس از صیقل دادن آن ورق‌‌های تولید شده زیر دستگاهی پانچ می‌شود و به شکل چوب بستنی خارج می‌شود که در پایان برند می‌خورد و بسته‌بندی می‌شود.

ساخت این تجهیزات در کشور به علت محدود بودن تولیدکنندگان چوب بستنی، رایج نیست. ماشین‌آلات وارد شده از چین به شکل چند دستگاه جدا و نیمه اتومات است که هزینه‌ی پایینی هم دارد. راه‌اندازی این خط تولید، تجهیزات چینی در سال 97 حدود 350 میلیون تومان بود در حالی که این هزینه با تجهیزات اروپایی تقریبا 6 برابر می‌شود و تفاوت فقط در ظرفیت تولید است.

مواد اولیه‌ی چوب بستنی

چوب صنوبر یا چوب تبریزی، تنها ماده اولیه‌ی مورد نیاز است که با کشت صنعتی قابل انجام است.

تهدید یا فرصت

تولید چوب بستنی برگشت سرمایه‌ی خوبی دارد یعنی در دو یا سه سال سود خوبی از آن حاصل می‌شود.

با این وجود این صنعت برای شروع کار احتمال ضرر دارد زیرا بازار محدود است و مواد اولیه غیرمطمئن و ماشین‌ آلات هم وارداتی هستند. همه‌ی این‌‌ها برای سرمایه‌گذار تهدید به حساب می‌آیند. مجوز شروع به این کار را باید از وزارت صنایع و معادن و جواز بهداشت را از وزارت بهداشت گرفت.