بدن شما چقدر به ورزش پاسخ می دهد؟ به ژن مربوط است

مرور سیستماتیک بیش از 20 مطالعه نقش ژنها را در نحوه پاسخ موثر بدن ما به انواع مختلف تمرینات مشخص کرده است. این مطالعه نشان داد که ژن ها بر نتایج تمرینات تمرینی عضلانی تأثیر بیشتری می گذارند و پیشنهاد می شود در آینده بتوان برنامه های ورزشی را بر اساس مشخصات ژنتیکی فردی شخصی سازی کرد.

هنری چونگ، نویسنده ارشد مطالعه جدید، از دانشگاه آنگلیا راسکین، می گوید: "ما می دانیم که ورزش برای ما مفید است، اما همه ما با سرعت های مختلف پیشرفت می کنیم، حتی زمانی که از رژیم های آموزشی یکسان پیروی می کنیم." "این بدان معناست که عوامل دیگری نیز نقش دارند."

مرور سیستماتیک و فرا تحلیل شامل 24 مطالعه شامل بیش از 3000 نفر بود. سه فنوتیپ ورزشی مختلف مورد مطالعه قرار گرفت: آمادگی قلبی عروقی، تمرین عضلات و قدرت بی هوازی.

چانگ توضیح می دهد: "مطالعه ما 13 ژن را پیدا کرد که در نتایج ورزش نقش دارند و ما متوجه شدیم که آلل های خاصی که در این ژن ها وجود دارد برای جنبه های خاصی از تناسب اندام مناسب تر است." به عنوان مثال، با تمرینات تکراری که برای تقویت قدرت عضلانی طراحی شده اند، تفاوت های ژنتیکی 72 درصد از تفاوت در نتایج را بین افرادی که تمرینات یکسانی را دنبال می کنند، توضیح می دهد. "

مشخص شد که ژنتیک بیشترین تأثیر را در نتایج تمرینات عضلانی دارد. تأثیر ژن ها بر نتایج تمرینات قلبی عروقی 44 درصد برآورد شده است، در حالی که تأثیر ژن ها بر نتایج بی هوازی یا شدید کوتاه مدت، نتایج ورزش تنها 10 درصد برآورد شده است. این تحقیق نشان می دهد که تأثیر کم ژن ها بر نتایج ورزش های بی هوازی ممکن است به دلیل روش های نادرست یا ناسازگار اندازه گیری قدرت بی هوازی در مطالعات قبلی باشد.

در ادامه، محققان پیشنهاد می کنند برنامه های ورزشی را می توان بر اساس مشخصات ژنتیکی افراد تنظیم کرد. به گفته چانگ، برنامه های آموزشی عمومی "یکسان برای همه" می توانند ارزش کمی داشته باشند اگر مداخلاتی را اجرا کنند که مناسب ژنوتیپ منحصر به هر شخص نیست.

چونگ می گوید: "از آنجا که ترکیب ژنتیکی هر فرد متفاوت است، بدن ما به تمرینات یکسان کمی متفاوت پاسخ می دهد." "بنابراین، می توان با شناسایی ژنوتیپ فرد و سپس طراحی یک برنامه آموزشی خاص فقط برای آنها، اثربخشی رژیم ورزشی را افزایش داد. این امر می تواند به ویژه برای افرادی که نیاز به بهبود در مدت زمان کوتاهی دارند، مانند بیماران بیمارستانی، یا ورزشکاران حرفه ای، که در آن پیشرفت های ناچیز می تواند به معنای تفاوت بین موفقیت و شکست باشد، مفید باشد. "