چیلر جذبی لیتیوم بروماید

در سیستم تبرید جذبی لیتیوم بروماید، آب به عنوان مبرد و لیتیوم بروماید به عنوان جاذب استفاده می‌شود. در جاذب، لیتیوم بروماید ماده مبرد آب را جذب می‌کند و محلول آب و لیتیوم بروماید ایجاد می‌کند. این محلول توسط پمپ به ژنراتوری که محلول در آن گرم می‌شود پمپ می‌شود. مبرد آب بخار می‌شود و به خازن منتقل می‌شود و در آنجا خنک می‌شود در حالی که لیتیوم بروماید دوباره به سمت جذب کننده جریان می‌یابد و در آنجا بیش‌تر آب خارج شده از اواپراتور را جذب می‌کند.سیستم جذبی لیتیوم بروماید در برخی از دستگاه‌های تهویه مطبوع استفاده می‌شود. این سیستم برای کاربردهایی که دمای مورد نیاز بیش از 0 درجه سانتی‌گراد است مفید است.

ویژگی‌های خاص محلول آب-لیتیوم بروماید

در اولین مرحله از سیکل چیلر جذبی محلول لیتیوم بروماید ، آب مقطر تحت عنوان مبرد در فشار و دمای بسیار کمی وارد محفظه اواپراتور می شود. چنانچه فشار داخل محفظه اواپراتور در حد کافی پایین باشد ، آب مقطر همزمان می تواند به صورت مخلوطی از بخار آب و آب مایع در اواپراتور تشکیل شود. این بدان معناست که آب مقطر در نقطه ای قرار می گیرد که با کمترین گرما ممکن از محیط خود می تواند به بخار  آب تبدیل شود. به همین علت در این محفظه ، لوله هایی نصب می شوند که درون این لوله ها مسیر آب جریان یافته و اطراف لوله ها هم آب مقطر در فشاری بسیار پایین جریان می یابد و بدین ترتیب آب مقطر اطراف لوله ها با جذب گرمای آب جاری درون لوله ها ، از حالت مایع به بخار تغییر فاز داده و آب درون لوله ها نیز سرد می شود. این آب سرد با پمپی برای مصرف کننده نهایی (فن کویل ها یا هواسازهای یک ساختمان یا مدار خنک کننده یک دستگاه صنعتی یا …) پمپاژ می شود.در ادامه برخی از ویژگی‌های خاص آب و لیتیوم بروماید در سیستم جذبی آورده شده است:

• لیتیوم بروماید تمایل زیادی به بخار آب دارد، با این حال، هنگامی که محلول آب-لیتیوم بروماید تشکیل می‌شود، تحت تمام شرایط کار سیستم تبرید جذبی کاملاً با یکدیگر قابل حل نیستند. به همین دلیل، طراح باید مراقب باششد که در آنجا تبلور و رسوب لیتیوم بروماید ایجاد نشود.
•  آب مورد استفاده به عنوان مبرد در سیستم جذبی به معنای این است که فشارهای کاری در کندانسور و اواپراتور باید بسیار کم باشد. حتی اختلاف فشار بین کندانسور و اواپراتور نیز باید بسیار کم باشد. این امر حتی بدون نصب شیر انبساطی در سیستم امکان پذیر است،  زیرا افت فشار به دلیل اصطکاک در لوله‌های تبرید و در نازل‌های اسپری اتفاق می‌افتد.
•  ظرفیت هرسیستم تبرید جذبی به توانایی جاذب در جذب مبرد بستگی دارد که به نوبه خود به غلظت جاذب بستگی دارد. برای افزایش ظرفیت سیستم، غلظت جاذب باید افزایش یابد، که جذب مبرد بیش‌تری را امکان پذیر می‌کند. برخی از متداول‌ترین روش‌های  مورد استفاده برای تغییر غلظت جاذب عبارتند از: کنترل جریان بخار یا آب گرم به ژنراتور، کنترل جریان آب مورد استفاده برای تغلیظ در کندانسور و تمرکز مجدد جاذب  خارج شده از ژنراتور و وارد جاذب می‌شود.

قطعات و نحوه کار

همان طور که در تصویر بالا دیده می‌شود، آب کندانسور برای سرد کردن آب مبرد در کندانسور و محلول آب-لیتیوم بروماید در جاذب استفاده می‌شود. بخار هم برای گرم کردن محلول آب-لیتیوم بروماید در ژنراتور مصرف می‌شود. برای تغییر ظرفیت این سیستم تبرید جذبی آب-لیتیوم بروماید می‌توان غلظت لیتیوم بروماید را تغییر داد. قطعات و نحوه کار به ذکر زیر می باشد

اواپراتور

آب به عنوان مبرد  با دما و فشار خیلی پایین وارد اواپراتور می‌شود. از آنجا که دما و فشار در داخل اواپراتور بسیار کم است آب بخشی مایع و بخشی بخار است. این آب مبرد گرما را از ماده‌ای که باید سرد شود جذب کرده و کاملاً تبخیر می‌شود. سپس وارد جاذب می‌گردد.

جاذب

در جاذب محلول لیتیوم بروماید وجود دارد. از آنجا که  آب در لیتیوم بروماید بسیار محلول است، محلول آب-لیتیوم بروماید تشکیل می‌شود. این محلول به ژنراتور پمپ می‌شود.

ژنراتور

از طریق بخار یا آب داغ گرما در آب مبرد و محلول لیتیوم بروماید در ژنراتور ذخیره می‌شود. آب تبخیر می‌شود و به کندانسور منتقل می‌گردد تا خنک شود. همچنان که آب مبرد در لوله‌های تبرید و نازل‌ها حرکت می‌کند فشار و دمای ان کاهش می‌یابد. سپس این آب مبرد در جایی که اثر خنک کنندگی دارد وارد اواپراتور می‌شود. این چرخه به طور مداوم تکرار می‌شود. از طرف دیگر، لیتیوم بروماید، ژنراتور را ترک می‌کند و برای جذب آب مبرد دوباره وارد جاذب می‌شود.