وقت آن است که به سرمایه گذاری دیجیتالی نگاه متفاوتی داشته باشیم

COVID-19 نه تنها اولویت ها را تغییر داده بلکه پذیرش فناوری های دیجیتالی را نیز تسریع کرده است. در دنیای قبل از همه گیری، شرکت ها تحت فشار فزاینده ای قرار داشتند تا از به سمت تحول دیجیتال حرکت کنند. اقدامات بعدی قرنطینه فقط فشار جمعی به سمت دیجیتالی شدن را تسریع کرده است. دگرگونی از حالت خوب به ضروری تبدیل شده است و بقای کسب و کار در حال حاضر یکی از دلایل اصلی سرمایه گذاری در فناوری های نوظهور است.

COVID-19 نه تنها اولویت ها را تغییر داده بلکه پذیرش فناوری های دیجیتالی را نیز تسریع کرده است. بر اساس گزارش HCL Acceleration Digital for Resilience for Business، که بیش از 400 نفر از مدیران مشاغل را در سراسر جهان مورد بررسی قرار داده است، در مقایسه با آغاز سال 2020 تعداد پاسخ دهندگانی که گفته اند تحول دیجیتال در حال حاضر یک اولویت در سطح هیئت مدیره در سازمان هایشان است، بیش از 13 درصد افزایش یافته است.

 اولویت بندی سرمایه گذاری های دیجیتال

با نگاه به آینده، فناوریهای نوظهور و مدلهای جدید کار نقش کلیدی را در جهت حرکت مشاغل به سمت اقتصاد دیجیتالی فراگیر ایفا خواهند کرد. این فناوری ها برای اطمینان از اعتماد سهامداران و مشتریان، درگیر نگه داشتن نیروی کار از راه دور و اطمینان از انعطاف پذیری عملیات و ایجاد پایه ای قوی برای خدمات و نوآوری محصول آینده نقش مهمی ایفا می کنند.

طیف وسیعی از راه حل های فناوری اجرا شده توسط شرکت ها بر اساس سناریوها و الزامات متمایز متفاوت است. علاوه بر این، بر چالش های مرتبط با انتقال تاکید می شود. با توجه به چشم انداز تجاری فعلی، شرکت ها باید بتوانند به سرعت و با اطمینان به سمت دیجیتالی شدن پیش روند. با توجه به سرعت و انعطاف پذیری لازم برای شتاب دیجیتالی، شناسایی موانع احتمالی باید یک هدف کلیدی در هر ابتکار سرمایه گذاری دیجیتال باشد. بر اساس گزارش Digital Acceleration، تقریباً 89 درصد از سازمانها دست کم با یک چالش بزرگ در زمینه ابتکارات تحول دیجیتالی خود روبرو هستند. امنیت داده ها، فناوری قدیمی، فقدان مهارت ها و مدیریت تغییر از مهمترین موانع برجسته شده است.

به جرات می توان گفت که سازمان هایی که بهترین نتیجه را خواهند داد، آنهایی هستند که از ابتدا برنامه ریزی و بودجه بندی سرمایه گذاری دیجیتال خود را بازبینی کرده اند. کل تمرین مستلزم مشارکت فعال مدیریت سازمان است و شرکت های آینده نگر قدم هایی را بر می دارند تا اطمینان حاصل شود که ابتکارات دیجیتال مورد توجه قرار می گیرند.

 تحول دیجیتالی لزوماً گران نیست

یکی از بزرگترین ترس های مرتبط با تحول دیجیتال شامل هزینه های قابل توجه اولیه است. این نگرانی در محیط کسب و کار فعلی، جایی که سازمان ها تمایلی به سرمایه گذاری عمده ندارند، تناسب بیشتری پیدا می کند. با این حال، در حالی که تحول دیجیتالی مستلزم هزینه بر اساس محدوده پروژه است و لازم نیست که کامل باشد. شایان ذکر است که اکثر پروژه های تحول دیجیتال اغلب با منابع محدود و کم هزینه آغاز می شوند. آنها در نهایت بر اساس نتایج ارائه شده مقیاس بندی می شوند.

با برنامه ریزی مناسب، تحول دیجیتالی می تواند تا حد زیادی خود پایدار باشد و به هر پیشرفت افزایشی در فرایندها یا عملیات اجازه می دهد تا با کاهش هزینه ها یا افزایش بهره وری، از مرحله بعدی تحول پشتیبانی کند. شرکتهای آینده نگر با این درک کنار می آیند. گزارشات نشان داد که 88 درصد از شرکت ها قصد دارند سفرهای تحول دیجیتالی خود را در این حالت عادی دوباره آغاز کنند. اکثریت قصد دارند در آینده نزدیک حداقل در یک نوآوری دیجیتالی سرمایه گذاری تهاجمی داشته باشند. همچنین انتظار می رود امنیت سایبری و رایانش ابری به ترتیب برای 57 درصد و 55 درصد از مشاغل دارای اولویت سرمایه گذاری باشند. سرمایه گذاری های استراتژیک در چنین فناوری هایی می تواند به شرکت ها کمک کند تا راه حل های هدفمند را برای چالش های منحصر به فرد ناشی از همه گیری تنظیم کنند.

دیجیتالی شدن می تواند به بهبود سریعتر کمک کند

رکودهای گذشته نشان داده است که کنترل هزینه ها از طریق افزایش بهره وری عملیاتی، در واقع می تواند در حفظ یک تجارت از طریق بحران موثرتر از وابستگی به اقدامات معمول برای کاهش هزینه باشد. در یک نظرسنجی که در سال 2010 انجام شد، Harvard Business Review، استراتژی های تجاری را که به شرکت ها در رهایی از سه رکود اقتصادی جهانی (بحران سالهای  1980، و  1990 و 2000) کمک کرد، تجزیه و تحلیل کرد.

نویسندگان گزارش 4700 شرکت دولتی را ارزیابی کرده و داده ها را در سه مرحله مجزا طبقه بندی کردند: سه سال قبل از رکود اقتصادی، سه سال پس از آن و سالهای رکود. یافته های این تحقیق نشان می دهد که چگونه تمرکز بر کارایی عملیاتی می تواند به شرکت در خروج از بحران کمک کند. شرکتهایی که به مدیریت کاهش نیروی کار وابسته بودند، تنها 11 درصد شانس ارائه عملکرد جداگانه پس از رکود را داشتند. از سوی دیگر، شرکتهایی که بر کارایی عملیاتی بیش از اخراج نیروی کار تمرکز کرده بودند، بیشتر به عنوان برندگان ظاهر شدند.

 یافتن مسیری برای آینده

 اختلال در کسب و کار ناشی از همه گیری می تواند نعمتی برای شرکت های پیشرو باشد که از آن به عنوان یک آزمایش استرس برای زیرساخت ها و عملیات خود استفاده می کنند. این همه گیری به کشف نقاط ضعف در عملیات موجود و زنجیره های ارزش کمک کرده است. برای شرکت های هوشمند، این بینش ها می تواند در راهنمایی تصمیمات بلندمدت سرمایه گذاری دیجیتالی و مشارکت تصمیم گیرندگان در انتقال به سمت دیجیتالی شدن بسیار مهم باشد.