پروتئین شیر در تغذیه سالمندان

افراد سالمند به لحاظ پایین تر بودن میزان انرژی متابولیک پایه شان در مقایسه با افراد جوان به انرژی کمتری نیازمند هستند، ولی نیاز های مربوط به پروتئین  و اسید های آمینه ضروری آن ها به علت نزول ظرفیت پروتئین سازی بدن و میزان متابولیسم پروتئین افزایش می یابد.

رژیم غذایی سالمندان می باید محتوی پروتئین حیوانی بیشتری باشد. گمان می رود مصرف پروتئین های با کیفیت بالا در افرادی که بیش از ۵۰ سال دارند مانع بروز بسیاری از ناهنجاری های متابولیکی افراد مسن، بخصوص ناهنجاری های متابولیکی کبد، می شود.

مطالعه رژیم غذایی افراد سالخورده نشان داده است رژیم های مزبور از میزان انرژی بالایی برخوردار بوده، ولی فاقد مقادیر کافی پروتئین، کلسیم، ویتامین A و B2 می باشد؛ همچنین عنوان شده است که شیر و فرآورده های آن غنی از مواد مغذی فوق می باشد و قادرند نیاز مربوط به آن ها را به طور قابل ملاحظه ای برطرف سازند. از این رو گنجاندن ۳۰۰ میلی لیتر شیر و ۵۰ گرم پنیر در رژیم روزانه این افراد توصیه شده است. ناسازگاری نسبت به شیر که گاهی اوقات در افراد مسن دیده می شود احتمالا ناشی از کمبود اسید معده و عدم تحمل لاکتوز است. افراد سالخورده ای که قادر به تحمل شیر نیستند می توانند از فراورده های کشت داده شده شیر که از قابلیت هضم بالایی برخوردار می باشند، استفاده نمایند. بدین ترتیب مسئله ی سوء تغذیه پروتئینی که ممکن است در صورت حذف شیر و فرآورده های آن از رژیم این افراد به وجود آید، مرتفع می گردد.

افراد سالمند باید از شیری تغذیه نمایند که دارای  مقدار چربی پایین تر است (1.5٪) . خواص تغذیه ای و طعم چنین شیری را می توان از طریق افزودن پروتئین به شکل کازئینات یا آب پنیر تغلیظ شده بدان بهبود بخشید. در این صورت، میزان پروتین به میزان ۱ تا ۲% افزایش پیدا می کند.