ربات های جراحی

هوش مصنوعی مرز بعدی ربات های جراحی است

ورود ربات ها به عمل جراحی ، عمل جراحی مدرن را تغییر داده است. انتظار می رود ارزش بازار جهانی ربات های جراحی تا پایان سال 2024 به 98 میلیارد دلار برسد. کمترین تهاجم ، ربات های جراحی به انجام جراحی های پیچیده با دقت هندسی حتی در مناطق آناتومیکی کمک می کنند که دستیابی به آنها حتی برای جراحان انسانی نیز دشوار است.

اتحادیه جراحی به دلیل سهولت استفاده ، پایین آمدن خطر عفونت، کاهش از دست دادن خون و بزرگنمایی تصاویر در طی مراحل، از جراحی رباتیک استقبال کرده است. با این حال، گرچه این دلایل باعث ترجیح بین جراحان برای استفاده از ربات ها شده است، آنها کاملاً خودکار نیستند و در بیشتر موارد "cobot" بیشتر از ربات هستند.

رباتهای جراحی معمولاً توسط پزشک کنترل می شوند، وی قبل از قرار دادن دوربین و سایر ابزارهای کوچک، برشهای کوچک را در بدن بیماران ایجاد می کند. سپس جراح ابزارها را با کمک یک کنسول کنترل می کند، که حرکات پزشکان را ترجمه می کند و به حرکات دقیق دست و انگشتان جراحان پاسخ می دهد.

اولین سیستم رباتیک جراحی که توسعه یافت، سیستم رباتیک "PUMA 560" در سال 1985 بود، که پس از انجام یک سری آزمایشات، بیشتر اصلاح شد و به "پلت فرم داوینچی" تبدیل شد، که برای انجام کولسیستکتومی موفقیت آمیز با کمک ربات در 1997. امروزه بیش از 1.5 میلیون عمل جراحی از این سیستم رباتیک برای کمک بیشتر استفاده کرده اند.

مرز بعدی برای رباتیک جراحی استفاده از هوش مصنوعی (AI) و واقعیت مجازی (VR) است. اعتقاد بر این است که هوش مصنوعی عمدتا از طریق پیشرفت در تصویربرداری، ناوبری و مداخلات، عمل جراحی را تغییر می دهد - در نتیجه شکستهای جراحی کاهش می یابد.

آزمایش Smart Tissue Autonomous Robot (STAR) روی روده خوک برای اهداف تشخیصی بینشی در مورد استفاده از AI در رباتیک های جراحی ارائه داد. هدف از استفاده از هوش مصنوعی در جراحی افزایش توانایی سیستم های رباتیک جراحی برای درک محیط پیچیده داخل بدن، انجام تصمیم گیری خود و انجام کارهای جراحی با افزایش دقت، دقت و ایمنی بود.

این نظریه این است که ترکیب هوش مصنوعی به ربات ها اجازه می دهد بدون دخالت فعال انسان "ببینند ، فکر کنند و عمل کنند". ربات های جراحی مجهز به هوش مصنوعی برای انجام جراحی (یادگیری صریح) و همچنین توانایی یادگیری از هر عمل جراحی (یادگیری ضمنی) برنامه ریزی خواهند شد. و در حالی که یک جراح فردی باید از هر تجربه جدید به صورت خطی بیاموزد، روبات های جراحی مجهز به هوش مصنوعی قادر به انتقال و به اشتراک گذاشتن تجربیات خود با سرعت بیشتری برای افزایش تخصص و توانایی هر روبات هستند. "پایان بازی" برای ربات های جراحی است که بدون وابستگی به کنترل انسان ، به طور موثر به اهداف جراحی برسند.

تاکنون، استفاده گسترده تر از رباتهای جراحی مجهز به هوش مصنوعی به دلیل هزینه بالای نصب، چارچوب نظارتی، نگرانی در مورد ایمنی و نیاز به یک متخصص فنی ماهر محدود شده است. اما با توجه به روند گسترده تر در رباتیک که باعث کاهش CAPEX جلو می شود و همچنین تحقیقات در حال انجام، بومی شدن ربات های جراحی اجتناب ناپذیر به نظر می رسد.

ویروس کرونا ویروس تهدیدی بی نظیر برای سیستم های مراقبت های بهداشتی در تمام سطوح در سراسر جهان است. میلیون ها عمل جراحی انتخابی به حالت تعلیق درآمده و سوالات زیادی در مورد چگونگی انجام جراحی های باقیمانده با خیال راحت در صورت وجود چنین عقب ماندگی باقی مانده است. این می تواند یک کاتالیزور برای پذیرش سریع ربات های جراحی مجهز به هوش مصنوعی باشد.