تفاوت ردیابی و شفافیت زنجیره تأمین

یکپارچگی زنجیره تامین این روزها زیر میکروسکوپ قرار دارد زیرا مصرف کنندگان می خواهند بدانند که محصولات آنها از کجا آمده و تحت چه شرایطی تولید شده است. با این حال، "شفافیت" و "ردیابی" اغلب به جای یکدیگر استفاده می شوند و باعث ایجاد سردرگمی در مورد نحوه استفاده از آنها برای توصیف زنجیره تامین می شود.

بیایید با تعاریف هر دو عبارت شروع کنیم:

• ردیابی: پیگیری یا مطالعه دقیق یا مرحله به مرحله. کشف با قدم به قدم عقب نماندن از شواهد.
• شفافیت: مشاهده یا دسترسی به اطلاعات به ویژه در مورد شیوه های تجاری.

در یک زنجیره تامین، ما باید مراحل را که یک محصول قبل از رسیدن به مصرف کننده طی می کند، ردیابی کنیم.

برای شفاف بودن زنجیره تامین، مهم است که همه اطلاعات هنگام ردیابی به وضوح و کاملاً مستند باشند. در اصل، یک زنجیره تأمین قابل ردیابی وجود دار ، اما اگر همه اطلاعات مهم را شامل نشود، شفاف نخواهد بود .

قابلیت ردیابی زنجیره تامین

ابزارهای نگاشت زنجیره تامین مستندسازی مراحل لازم برای ورود محصولات به بازار را آسان تر می کند. با این حال، این نقشه را نمی توان در خلا ایجاد کرد. در حالت ایده آل، این شامل همکاری بین شرکای زنجیره تامین است که تمام مراحل را مستند می کند.

 برای اطمینان از قابلیت ردیابی در طول زنجیره تامین، به سیستمی نیاز است که مسیرها را ثبت و دنبال کند، محصولات، قطعات و مواد از تأمین کنندگان آمده و پردازش شده و در نهایت به عنوان محصولات نهایی توزیع می شود - از جمله اطلاعات مربوط به اجزا محصولات، قطعات و مواد، کیفیت محصول، ایمنی و برچسب زدن.

این امر مستلزم آن است که شرکای تجاری برای ایجاد یک نقشه جامع که جزئیات همه اطلاعات را مشخص می کند، همکاری کنند. در حالی که ابزارهای زیادی در دسترس است، پنج فرایند وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند :

• برنامه - شرکتها برای تهیه، تحویل و بازگشت برای هر نوع محصول چه برنامه ای دارند؟
• منبع - مواد اولیه از کجا آمده است؟
• ساخت - محصولات چگونه و در کجا تولید می شوند؟
• تحویل - محصولات چگونه به مشتریان تحویل داده می شود؟
• بازگشت - محصولات چگونه بازگردانده و بررسی می شوند؟

​​​​​​​

این نقشه ها یک نقطه شروع ارزشمند هستند، اما فرصتی را برای شناسایی پیشرفت ها و ناکارآمدی های فرآیند ارائه می دهند. با تجزیه و تحلیل داده های قوی، شرکت ها اکنون می توانند پیشرفت های کل سازمانی را که به نفع مشتریان و نتیجه نهایی است، شناسایی کنند.

یک زنجیره تأمین قابل ردیابی تازه آغاز کار است، اما مستلزم یک دیدگاه جامع با ورودی های شرکای زنجیره تامین و بخش های یک سازمان است.

شفافیت زنجیره تامین

اطمینان از اینکه زنجیره تامین شامل همه اطلاعات مهم است، آن را شفاف می کند. شفافیت بر بدست آوردن کل تصویر زنجیره تأمین برای شناسایی شکاف هایی که ممکن است اطلاعات نه تنها از دست رفته بلکه به منابع در این فرایند آسیب می رساند، متمرکز است. شناسایی محصولاتی که انسان، حیات وحش یا محیط زیست را به خطر می اندازد، هدف اصلی زنجیره تامین شفاف بوده که در نهایت منجر به تولیدات پایدار می شود.

افزایش تقاضای مصرف کننده برای محصولات ارگانیک، تجارت منصفانه و محصولات پایدار در حال افزایش است، اما مشروعیت آنها باید مستند و برای مشتری ثابت شود. بنگاه های بزرگ چند ملیتی و مشاغل محلی نیز باید شواهدی را ارائه دهند که نشان می دهد محصولات آنها پایدار است و نشان می دهد که زنجیره تامین هم قابل ردیابی (مستند) و هم شفاف (جامع و صادق) است.