روغن ها و روانکارهای صنعتی

گریس ها و روغن های صنعتی نقش مهمی در صنایع مختلف ایفا می کنند. آنها برای بهبود عملکرد ومحافظت کردن از ماشین آلات و تجهیزات صنعتی در برابر آسیب در حین کار مورد استفاده قرار می گیرند. انواع مختلفی از روغن های صنعتی در دسترس است و طبقه بندی آنها بر اساس منشا و ترکیبات آنها انجام صورت می گیرد. علاوه بر این، این نکات بعضی از مهمترین خواص روغن را نیز تعیین می کند. افزودنی های مورد استفاده در فرمولاسیون روغن ها دامنه کاربرد آنها را در صنایع بیش تر می کند.

خواص مهم روغن های صنعتی

در مورد کاربردهای صنعتی، روان کننده های مایع در همه صنایع مورد استفاده قرار می گیرند. چه  برای شرایط سخت صنعتی و چه برای ایمنی در فرایندهای صنعتی، مایعات روان کننده برای پشتیبانی از عملیات سنگین وجود دارند .برخورداری از یک سیستم روانکاری برنامه ریزی شده با روان کننده های با کارایی بالا می تواند مزایای زیادی را برای صنایع و دستگاه ها به دنبال داشته باشد.در مورد طبقه بندی روغن، مواردی که باید بدانید در اینجا آمده است. روغنها به شکل مایع را می توان به سه دسته اصلی طبقه بندی کرد . قبل از اینکه با جزئیات بیشتری در مورد این دسته ها صحبت کنیم، مهم است که بدانیم مهمترین خواص روغن صنعتی چیست.

نقطه ریزش

یکی از ویژگی های مهم روان کننده های مایع، توانایی آنها در جریان در دماهای پایین یا نقطه ریزش آنها است. به عبارت دیگر، این نشان دهنده دمایی است که در آن روغن روان کننده یخ نمی زند بلکه به جریان خود ادامه می دهد. بنابراین، روانکاری عملیات را در دمای شدید خارجی ممکن می کند.

نقطه اشتعال روغن صنعتی

نقطه اشتعال روغن صنعتی دمایی است که در آن بخار یا مخلوط روغن و بخار و هوا  ممکن است بسوزد یا مشتعل شود. به عنوان شاخص خطر آتش سوزی و انفجار انواع  مختلف روغن و سوخت در هنگام ذخیره  در انبار و  هنگام حمل و نقل و جابجایی عمل می کند.

روغن های طبیعی برای استفاده در صنایع

روغن های طبیعی روغن هایی هستند که از منابع طبیعی بدون پردازش بیش از حد بدست آمده اند. علاوه بر این، این روان کننده های مایع از چربی ها ی حیوانی  و سبزیجات مانند کلزا و روغن کرچک تهیه می شوند.روغن های طبیعی با توجه به ویژگی های آنها، محصولات کاملاً ناپایداری در محیط های اکسیداتیو و حرارتی هستند. علاوه بر این، آنها در دماهای بالا به راحتی اکسید می شوند که باعث می شود خواص خود را از دست بدهند. به همین دلایل، ما از روغن های طبیعی برای روغن کاری ماشین استفاده نمی کنیم.

روغن های معدنی در صنایع

روغن های معدنی (مینرال) روان کننده هایی هستند که از فرآورده های نفتی تولید می شوند. از نظر ترکیب، همه روغنهای معدنی هیدروکربن یا ترکیبات آلی هستند که از هیدروژن و کربن تشکیل شده اند.هنگامی که نفت از چاه نفت استخراج می شود، فرایندهای مختلف تقسیم بندی را طی می کند. در طی این فرایندها، روغن ها و سوخت هایی با خواص گوناگون مثل ویسکوزیته متفاوت به دست می آیند. محصولات با گرانروی و خاصیت روان کنندگی بیشتر به عنوان روان کننده یا روغن استفاده می شوند. شایان ذکر است که روغنهای معدنی نسبت به تغییرات دما بسیار حساس می باشند و عموماً دارای ویسکوزیته تا 120 هستند. نقطه ریزش آنها در محدوده 6- ℃ تا 60- ℃ می باشد، با این وجود، اغلب روغنهای معدنی دارای نقطه ریزش 20- هستند. علاوه بر این، روغن های معدنی به علت داشتن نقطه اشتعال پایین به راحتی می سوزند.از آنجا که از منابع طبیعی نشأت می گیرند، شامل عناصر دیگری مانند گوگرد، فسفر، نیتروژن و سایر عناصر می باشند. این عناصر به عنوان ناخالصی هایی در نظر گرفته می شوند که هم محیط را آلوده کرده و هم بر روانکاری تأثیر سوء می گذارند. آنها ممکن است باعث ایجاد لجن و رسوب شوند که به دلیل فرایند اکسیداسیون و سایر واکنشهایی که در طول روانکاری رخ می دهد، تشکیل می شود. به همین دلایل، روغن های معدنی باید مراحل تصفیه را طی کنند. بعد از خالص شدن، روغنهای معدنی با اضافه کردن مواد افزودنی کامل می شوند تا نقایص آنها جبران گردد. با این وجود، روغنهای معدنی در صنعت بیشترین مقدار مورد استفاده را دارند .

روغن های مصنوعی

روغنهای مصنوعی به دلیل جبران برخی از معایب استفاده از روغنهای معدنی گسترش یافتند. استفاده از روغن های معدنی محدودیت های خاصی دارد. آنها به عنوان فرآورده های نفتی ناخالصی هایی دارند که بر عملکرد آنها تأثیر می گذارد. به همین دلیل است که روغن های مصنوعی از طریق فرآیندهای شیمیایی تولید می شوند تا جایگزین پیشرفته تری برای روان کننده های مایع معدنی یا سنتی ایجاد کنند.

کاربرد روغن های مصنوعی

روغنهای سنتتیک صنعتی به عنوان فرآورده های نفتی مصنوعی دارای برخی از خواص مثبت می باشند. برخلاف روغن های معدنی، مایعات روان کننده سنتتیک ناخالصی ندارند که موجب تشکیل رسوب کمتر یا تشکیل نشدن رسوب می شود و آنها را به محصولاتی پایدار تبدیل می کند. همچنین، شاخص ویسکوزیته بسیار بالاتری دارند که آنها را در دماهای مختلف پایدار می کند. به این دلیل که نقطه ریزش آنها بین 18- ℃ و 74- ℃ (محدوده دمای (-30 ℃ تا -50 ℃ به طور کلی) می باشد، جریان پذیری آنها در دماهای پایین بهبود می یابد. خاصیتی که آنها را برای استفاده در صنایعی که آتش یک خطر جدی به حساب می آید ایده آل می کند، به علت داشتن نقطه اشتعال بسیار بالا به آنها غیر قابل اشتعال می گویند.

 روغن سنتتیک و کاربرد آن

اگرچه به نظر می رسد که آنها روان کننده های کاملی هستند، اما روغن های سنتتیک در مقایسه با روغن های معدنی دارای معایبی نیز هستند. برخلاف روغن های معدنی، آنها روان کننده های مرزی خوبی نیستند. به بیان دیگر، آنها دارای خاصیت روانکاری کمتری هستند زیرا اصطکاک را کاهش نمی دهند و به اندازه روغن های معدنی کارآمد عمل نمی کنند. با این حال، این ماده با افزودن مواد افزودنی به فرمولاسیون آنها که آنها را به روغنهای صنعتی بسیار خوبی تبدیل می کند، جبران می شود.دبا نگاهی به تمام خواص روغن های مصنوعی (سنتتیک)، آنها برای موارد زیر عالی هستند:

•  کاربردهای درجه حرارت بالا و پایین (شاخص ویسکوزیته بهتر).
•  برنامه هایی که نیاز به روغن اشتعال پذیری کم دارند.
• شرایطی که توجه به سازگاری با مواد بسیار متخلخل مانند لاستیک یا پلاستیک ضروری است.
• کاربردهایی که آلودگی به گوگرد و فسفر در آنها خطرات جدی مانند صنایع غذایی محسوب می شود.