بهینه سازی دام: یک اهرم سود در پرورش دام

هرگونه افزایش، هر چند ناچیز، در تولید سالانه شیر و گوشت به احتمال زیاد سودآوری یک دامداری را بهبود می بخشد. کاربرد عملی تغذیه دقیق در این زمینه کلید بهره وری مطلوب است. چگونه می توان بهره وری خوراک جیره های دام را بهینه کرد تا بتواند سودآوری کلی دامداری را به حداکثر برساند؟

برای بهبود عملکرد کلی فنی و اقتصادی دام، لازم است مقدار مواد مغذی جیره آنها به حداکثر برسد. در سطح دامداری، این کار را می توان با استفاده از پارامترهای مختلف انجام داد:

- گاو شیری: بازده خوراک = تولید شیر (لیتر/گاو در روز)/مصرف ماده خشک (کیلوگرم/گاو درروز)

- گاو گوشتی: بازده خوراک = افزایش وزن روزانه (کیلوگرم/گاو در روز)/ مصرف ماده خشک (کیلوگرم/گاو در روز)

 خطرات یک جیره نامناسب

یک جیره نامناسب بیش از هر چیز منجر به هدر رفتن مصرف مواد مغذی می شود: انرژی، پروتئین، مواد معدنی .... بهینه سازی محتوای یک جیره به معنای افزایش سهم عناصر غذایی است که به تولید شیر یا گوشت کمک می کنند و نسبت مواد مغذی طراحی شده را کاهش می دهد. برای اهداف دیگر (نیازهای نگهداری، مواد مغذی هضم نشده). این به کم کردن زباله های محیطی کمک می کند. 

یک جیره نامتعادل نیز ممکن است منجر به کمبود تغذیه ای و انرژی، فیبروزیته ناکافی، تعادل نامناسب بین مصرف انرژی و پروتئین، کمبود ویتامین و مواد معدنی و... شود، که می تواند منجر به اختلالات متابولیسم جدی  مثل کتوز، اسیدوز شکمبه، آلکالوز یا هیپوکسمی گردد.  این بیماری ها می توانند در طولانی مدت بر سلامت دام و تولید مثل آنها تأثیر بگذارد.

چند نکته برای بهینه سازی مناسب جیره دام

برای افزایش استفاده از مواد مغذی موجود در جیره، چندین جنبه را باید در نظر گرفت:

زمینه دامپروری. قبل از پرداختن به موضوع تغذیه، لازم است که موارد کلی را در دامداری در نظر بگیریم: ژنتیک دام، شرایط محل زندگی، عملکرد تولید مثل، سلامتی مدیریت گله. شرایط نامناسب زندگی می تواند به شدت بر نحوه استفاده از سهمیه تأثیر بگذارد. بسته به شرایط، می توان به سطوح مختلف بازده تغذیه دست یافت.

ارزیابی منابع موجود در دامداری. همچنین لازم است که علوفه ها  تجزیه و تحلیل کاملی بر اساس معیارهای خاص منعکس کننده روشی که دام واقعاً از این منابع استفاده می کند، داشته باشند: مصرف داوطلبانه، قابلیت هضم مواد مغذی، تجزیه پذیری شکمبه و خطر اسید زدایی.

تنظیم خوراک توزیع شده. با در نظر گرفتن فاکتورهای فوق، می توان مقدار خوراک توزیع شده را با کمیت و کیفیت علوفه در جیره تنظیم کرد ضمن این که اهداف تولید را در ذهن داشته باشد.  یک نرم افزار فرمولاسیون  امکان تطبیق دقیق مواد مغذی مفید با نیازهای دام را فراهم می کند. بر اساس تجزیه و تحلیل رژیم غذایی، این نرم افزار برای شناسایی نقاط قوت و محدودیت های هر جیره طراحی شده است. سپس می توان استراتژی های تغذیه ای را برای بهینه سازی میزان پروتئین، فیبر و انرژی در جیره های بعدی ایجاد کرد.

استفاده بهینه از مواد مغذی در رژیم غذایی. در نهایت به دلیل درج مواد افزودنی با خواص مفید اثبات شده می توان ارزش غذایی جیره را به حداکثر رساند. آگاهی عمیق از چگونگی عملکرد روغن ها و عصاره های گیاهی در دام، امکان استفاده هدفمند از آنها را بسته به اهداف زئوتکنیک فراهم می کند.

بازدهی خوراک یک جیره غذایی هم مسئله اقتصادی و هم بهداشتی است. بهینه سازی آن می تواند از طریق تسلط بهتر به روش های تغذیه و مدیریت بر اساس نقاط قوت و مناطق شناسایی شده برای بهبود هر  مزرعه حاصل شود.