تغذیه در بیماری های ریوی

ارتباط بین تغذیه و سیستم ریوی

تغذیه مطلوب در زندگی موجب رشد آناتومیک و اعمال فیزیولوژیک مطلوب تر ریه می شود. ساختار تنفسی شامل، بینی، حلق، حنجره، نای، نایژک ها و مجرای آلوئلی است.

این سیستم توسط ماهیچه ها واسکلت ها محافظت  می شود به عنوان مثال: ماهیچه های میان دنده ای، شکمی و دیافراگم، همچنین سیستم عصبی، خون و لنف ها بافت ها را محافظت می کنند. در طول اولین ماه بارداری ساختار ریوی قابل تشخیص است سیستم ریوی در طول دوران نوزادی و کودکی تکامل می یابد. سالخوردگی موجب کاهش انسجام ریه می شود.

عمل مهم سیستم ریوی تبادل گاز است. شش ها بدن را قادر می سازند که اکسیژن مورد نیاز خود را برای انجام اعمال متابولیکی سلولی تامین کند و دی اکسید کربن تولید شده در اثر این فرایند را خارج نماید. شش ها همچنین عمل گرم و مرطوب کردن و فیلتر کردن هوای استنشاقی، سنتز سورفاکتانت، تنظیم تعادل اسید و باز، سنتز آراشیدونیک اسید و تبدیل آنژیوتانسین І به آنژیوتانسین ІІ را انجام می دهند.

تاثیرات سوء تغذیه بر سیستم ریوی

ارتباط میان سوء تغذیه و بیماری های تنفسی از مدت ها پیش شناسایی شده است. سوء تغذیه تاثیرات نامطلوبی بر روی ساختمان شش و الاستیسیته عمل آن، بر توده ماهیچه تنفسی و استحکام و دوام آن بر مکانیسم دفاعی ریه و کنترل تنفس می گذارد. به عنوان مثال کمبود پروتئین و آهن منجر به کاهش سطح هموگلوبین و در نتیجه کاهش ظرفیت حمل اکسیژن در خون می شود. کمبود مواد معدنی دیگری مانند کلسیم، منیزیم، فسفر و پتاسیم عمل ماهیچه های تنفسی در سطح سلولی را مختل می کند.

کمبود پروتئین  در خون از طریق کاهش فشار اسمتیک که در نتیجه آن مایعات بدن به سمت فضای میان بافتی حرکت می کنند منجر به ادم ریوی  می شود.

سورفاکتانت ترکیبی متشکل از پروتئین و فسفولیپید است که منجر به از بین رفتن کشش سطحی آلوئول ها  و در نتیجه تنفس می شود و کمبود پروتین باعث کاهش آن خواهد شد. بافت حفاظتی شش ها ترکیبی از کلاژن است که برای سنتز آن ویتامین C مورد نیاز است. موکوس نرمال مسیر هوا شامل آب، گلیکو پروتئین ها و الکترولیت ها است. کاهش وزن ناشی از دریافت ناکافی انرژی در افراد مبتلا به بیماری ریوی دیده می شود.

سوء تغذیه به همراه آسیب ایمنی در بیمارانی که از سطح تغذیه نامناسبی برخوردارند آن ها را در معرض خطر عفونت های تنفسی قرار می دهد.

بیماران ریوی با سطح تغذیه نامطلوب باید مدت طولانی در بیمارستان بستری شوند زیرا خطر افزایش شدت بیماری و مرگ برای آن ها وجود دارد.

تاثیرات سیستم ریوی بر وضعیت تغذیه ای

بیماری ریوی اساسا انرژی مورد نیاز  را افزایش می دهد. بیماری های ریوی و عوارض درمان آن، دریافت کافی، هضم، جذب، انتشار، استفاده بهینه سلول، ذخیره سازی و دفع بسیاری از غذاها و بیشتر مواد مغذی را مشکل می سازد.

تاثیرات مضر بیماری ریه بر وضعیت تغذیه ای

دیدگاه تغذیه درمانی در بیماری های ریه

ارزیابی فردی تغذیه ای، مداخله و مشاوره مکمل هم در مراقبت از بیماران ریوی هستند اختلالات تنفسی در هر دوره ای از زندگی ممکن است بروز کند. اختلالات سیستم ریوی ممکن است اولیه باشد مانند توبرکلوز (TB)، آسم، سرطان ریه، و یا ثانویه باشد مانند اختلالاتی که با بیماری های قلبی عروقی، چاقی، ایدز، بیماری سلول داسی شکل و کج پشتی (اسکلیوزیس) همراه می شوند.

مثال هایی از وضعیت حاد شامل آسپیراسیون انسداد راه هوا ناشی از مصرف غذاهایی نظیر بادام ها و آنافیلاکسی ناشی از مصرف صدف می باشد و مثال هایی از وضعیت مزمن شامل فیبروز کیستیک (cf) و آمفیزم است.

برای مشخص کردن وضعیت ریه، پزشکان از آزمایشات تشخیصی متعدد و آزمایشات کنترلی استفاده می کنند مانند روش های تصویر سازی، آزمایشات عملکرد ریوی، تعیین مقدار گاز خون سرخرگی، کشت خلط و بیوپسی همچنین ارزیابی سیستم های قلبی - عروقی، کلیوی، عصبی و خونی نیز مهم هستند. زیرا ترکیباتی که در اثر بیماری های این سیستم ها تولید می شوند بر آناتومی، فیزیولوژی و بیوشیمی ریه اثر می گذارند، علایم و نشانه های معمول و مربوط به تغذیه در بیماری ریه شامل سرفه، سیری زودرس، بی اشتهایی، کاهش وزن، تنگی نفس در طول آماده کردن غذا و خوردن آن و خستگی شدید.

آسپیراسیون

آسپیراسیون ریه ها به علت رفتن مایعات و غذا به داخل ریه ها است که می تواند منجر به پنومونی و گاهی مرگ شود. وضعیت بدن باید در تمام افراد در هنگام غذا خوردن مناسب باشد تا آسپیراسیون پدید  نیاید.

بیشترین ریسک در نوزادان، بچه ها، افراد پیر و کسانی که اختلال اعصاب مربوط به بلع و قسمت های بالای لوله گوارش دارند یا آنومالی در ماهیچه ها دارند دیده می شود. از جمله مایعات و غذاهایی که آسپیراسیون ایجاد می کنند. شامل  موادی که شکل گرد دارند مثل مغزها، پاپ کورن، هات داگ تکه تکه شده و تکه های بزرگ از غذاهایی که به میزان کافی جویده نشده مثل گوشت ها و سبزیجات خام است. همچنین برای جلوگیری از آسپیراسیون باید به کسانی که با لوله تغذیه می شوند توجه بسیار شود تا در آن ها آسپیراسیون ایجاد نشود.

آسم

برخلاف COPD و CF، آسم به عنوان بیماری افزایش فعالیت راه های هوا شناخته شده و در طبقه بندی ها اختلال انسدادی تنفسی برگشت پذیر است. به هر حال، عدم درمان موجب تهدید زندگی می شود که به این وضعیت آسماتیکوس گفته می شود علائم آسم ممکن است مربوط به آلرژی ها که غذاها هم جزء آن هاست باشد. زمینه پاتوفیزیولوژی آسم ریوی اولیه نامعلوم است. از علایم عمومی آسم اصرار بر تنفس از راه دهان است  که در بچه ها ممکن است منجر به اختلال در شکل گیری وضعیت دهانی شود. این وضعیت تا بزرگسالی ادامه می یابد که نتیجه آن این است که گاز زدن به بعضی غذاها مثل ساندویچ یا میوه های تازه و سبزیجات مشکل می شود.

مراقبت های تغذیه ای

نتایج تحقیقات، مختلف است اما تشویق به غذا خوردن و دریافت مواد مغذی برای تعیین اتیولوژی آسم و درمان آن تحت مطالعه قرار گرفته است. برای مثال اسید های چرب امگا ۳ و امگا ۶ و آنتی اکسیدان ها،کاتیون منیزیم و متیل گزانتین مثل کافئین بسیار موثرند. به علاوه به علت عملکرد منیزیم به عنوان کاتیون در به وجود آوردن انبساط و شل کننده ماهیچه های صاف و تاثیرات ضد التهابی، در درمان حمله آسم استفاده می شود که منیزیوم سولفات که به صورت وریدی به عنوان یک عامل مهم فارماکولوژیک تزریق می شود تحت مطالعه قرار گرفته است .

دسترسی به DXA به عنوان تست ارزیابی تغذیه ای اثر استفاده مداوم از کورتیکواستروئیدها را در مورد میزان چگالی مواد معدنی در استخوان ها نشان می دهد .

در درمان دارویی آسم از گشاد کننده های برونش برای استراحت دادن به ماهیچه هایی که سطح راه های هوا را پوشانده اند استفاده می شود و داروهای ضد التهاب، التهاب راه های هوا را از بین می برد. در مورد این بیماران امکان دارد اثرات جانبی شدید مربوط به تغذیه ایجاد شود مانند خشکی دهان و گلو، سرگیجه ، تهوع، اسهال، بالارفتن گلوکز سرم، احتباس سدیم، هایپوکالمی (که باعث لرزش دست ها می شود) سردرد و گیجی یکی دیگر از اثرات جانبی که می تواند در اثر مصرف داروها یا سرفه های مداوم پدید آید رفلوی معده- مری است.

منبع:کتاب غذا و تغذیه درمانی کراوس، ترجمه سیمین وثوق