تغذیه درمانی در اختلالات عصبی (سکته مغذی)

سکته یک بیماری مغزی- عروقی بالینی رایج در کشورهای پیشرفته است، سکته به صورت یک شروع حاد نقص عصبی موضعی یا کروی تعریف می شود که بیشتر از ۲۴ ساعت طول می کشد و به بیماری های عصبی وریدی درون یا بیرون مغزی اطلاق می شود اغلب حمله های شدید ممکن است از طریق حملات ایسکمی کوتاه TIA)) به وجود آید .

TIA

سکته سومین علت مرگ و میر در آمریکاست که مرگ و میر ناشی از آن حدود ۱۵۰۰۰۰ سالانه یا 7.1% کل مرگ های سالانه می باشد، سن بالا پرخطرترین عامل است سایر عوامل خطر عبارتند از : افزایش فشار خون، سیگار و بیماری کرونر قلب، انقباض شریانی، دیابت، مصرف قرص های ضد بارداری به ویژه توسط زنان سیگاری می باشد. سکته بیماری قرن بیستم است که در اثر مصرف زیاد تنباکو و چاقی به وجود می آید.

سکته مغزی

پاتوفیزیولوژی

۸۵% سکته های مغزی در اثر به وجود آمدن لخته خون ایجاد می شود که عامل خطر اصلی آن ها آترواسکلروز است همچنین وجود بیماری های دیگر مثل دیابت، پرفشاری خون و نقرس، سکته را افزایش می دهد.

حمله آمبولی (انسداد یک شریان توسط پلاک های کلسترول که بخشی از ذخیره اکسیژن مغز را از بین می برند). زمانی رخ می دهد که یک پلاک کلسترول از رگ پروکسیمال جدا شده و به سوی مغز حرکت می کند و در بیمارانی که عملکرد غیر طبیعی دهلیز قلبی وجود دارد لخته ها ممکن است از این قسمت جدا شده و آمبولی را تشکیل دهند حمله ترومبوتیک گسیختگی پلاک کلسترول در یک شریان همراه با تجمع پلاکت ها برای انسداد شریان در رگ های کرونری، رگ های برون مغزی و شریان انتهایی رایج است اما در رگ های مخ کمتر دیده می شود در این جا پلاک کلسترول در یک شریان جدا می شود و در نهایت پلاکت ها برای انسداد شریان از پیش باریک شده تجمع می یابند  خونریزی درون مغزی کمتر است (15٪ حملات) اما در بیشتر مواقع کشنده است. دو نوع خونریزی وجود دارد که هر دو در افراد مبتلا به افزایش فشار خون رایج تر است اولی خونریزی درون پارانشیمی است. در میان بیماران مبتلا به این خونریزی شیوع افزایش فشار خون 80٪ است. این حادثه زمانی رخ می دهد که یک رگ درون مغز قطع شود.

نوع دوم خونریزی درون مغزی خونریزی زیر عروق عنکبوتی در مغز (SAH (است که معمولا در اثر ضربه به سر ایجاد می شود اما گاهی اوقات در اثر اتساع شریان جدا شده از رگ ایجاد می شود اتساع شریان های جدا شده از لحاظ بالینی منجر به SAH  می شود در حالیکه وقوع این امر از طریق تروما کمتر است.

SAH

درمان دارویی

زمانی به خونریزی می توان مشکوک شد که بیمار دچار سردرد، کاهش سطح هوشیاری و استفراغ است  که همگی بیش از چند دقیقه تا چند ساعت به طول می انجامد. حمله ترومبوآمبولیک زمانی است که بیمار کاملا هوشیار است. اما یک شروع ناگهانی در علائم  حرکتی یا حسی وجود دارد . در تمام بیماری های عصبی علائم  بالینی به محل ناهنجاری بستگی دارد یک بافت مرده در قسمت مغزی - عروقی می تواند با بررسی طرح های مختلف نقایص عصبی یافت شود. انسداد MCA خودش از طریق ایجاد ضعف عضلانی و نقایص حسی عضوها در سمت مخالف بدن نشان می دهد زیرا این شریان محرک رشته های حسی را تولید می کند اگر MCA سمت چپ مسدود شده باشد عدم قدرت تکلم نیز ممکن است ایجاد شود. در گذشته درمان برای حمله امبولیک حمایتی بود و درمان بر روی پیشگیری از به وجود آمدن بافت مرده مغز و توانبخشی متمرکز بود. اخیرا استفاده از داروهای ترومبولتیک یا از بین برنده ی لخته سبب برگشت ایسکمی مغز از طریق حل و تجزیه لخته های ترومبوامبولیک در بیماران برگزیده می شود. ارزیابی و شروع درمان در عرض ۶ ساعت از شروع علائم  صورت می گیرد. استفاده از آسپرین ممکن است در پیشگیری حوادث وریدی - مخچه ای موثر باشد. اما اثر آن هنوز به طور مشخص نشان داده نشده است درمان خونریزی درون مغزی کنترلICP  در زمان تزریق در مغز می باشد . این امر ممکن است شامل تخلیه مقادیر زیادی از خون درون مغزی از طریق جراحی باشد. توانبخشی یک جزء اصلی در درمان است. خونریزی به ویژه SAH اثرات عملکرد شدیدتری دارد و بنابراین دوره نقاهت طولانی تری نسبت به حمله ایسکمی دارد.

آسپرین

درمان تغذیه ای

پیشگیری اولیه، برنامه اساسی برای کنترل سکته مغزی است. این امر می تواند با رژیم غذایی و همچنین با اصلاح سایر روش زندگی همراه باشد. عوامل وابسته به تغذیه به عنوان یک اثر چشمگیر در کاهش وقوع سکته مشخص شده اند. با توجه به شیوع زیاد سکته و رنج های ناشی از این بیماری درمان برای بیماران مبتلا اهمیت دارد. زمانی که سکته رخ می دهد کاهش کلسترول، چربی و نمک رژیم غذایی ضروری است. تلاش ها باید برای حفظ سلامتی بیماری صورت گیرد.

درمان تغذیه ای در بیماران سکته مغزی

مشکلات غذا خوردن در مبتلایان به سکته به گستردگی حمله و منطقه اثر گذاشته بر روی مغز بستگی دارد. دیس فاژی در این افراد رخ می دهد و عوارض و نتیجه بدی را در بر دارد این امر با سوء تغذیه، عفونت ریه، بستری شدن طولانی در بیمارستان در ارتباط است و همچنین یک پیشگویی کننده مرگ و میر است. بیمارانی که پس از حمله در بیمارستان بستری شده اند مشکلاتی را در جویدن یا بلع دارند که باید فورا برای دیس فاژی و رژیم غذایی  مورد ارزیابی قرار گیرند. در بسیاری از موارد حمایت تغذیه ای برای حفظ سلامت تغذیه ای فرد به طور موقت مورد نیاز است تا تغذیه دهانی آغاز شود. پس از بهبود عملکرد حرکتی غذا خوردن و سایر فعالیت های روزمره زندگی بیمار به عنوان اساسی ترین هدف در نظر گرفته می شود‌.



clickMe برای سفارش تبلیغات کلیک کنید...