استفاده از فناوری فرکانس رادیویی برای نظارت بر دما در پیش سردخانه
توانایی کنترل خودکار دما در طی فرایند پیش سردکن باعث صرفه جویی در وقت، انرژی و کار میشود. شاید مهمترین چالشی که یک پرورش دهنده با آن روبرو است، تازه و خوراکی نگه داشتن مواد غذایی در هنگام پردازش، نگهداری و حمل و نقل است. حذف گرمای مزرعه از محصولات تازه برداشت شده یک عنصر اساسی در کار پس از برداشت است. گرمای مزرعه تفاوت بین دمای محصول پس از برداشت و دمای مطلوب است که بسته به کالا معمولاً در حدود 1 درجه سانتیگراد است.
گرمای مزرعه پوسیدگی را تسریع میکند: اگر دمای تولید فوراً کاهش پیدا نکند، گرمای مزرعه نرم شدن، پژمردگی و کاهش آب و وزن را تسریع میکند. تخریب میتواند ظرف یک ساعت پس از برداشت شروع شود، چهار ساعت پس از برداشت، 50 درصد در از دست دادن آب افزایش مییابد، و جذابیت زیبایی محصول غیر قابل برگشت تحت تأثیر قرار میگیرد. در شش ساعت پس از برداشت، محصول بیش از 25 درصد زوال مییابد.
حرارت مزرعه باید قبل از ذخیره سازی و حمل و نقل حذف شود. اگرچه از وسایل نقلیه یخچالی استفاده میشود، اما معمولاً برای حفظ دما- نه حذف گرما- طراحی میشوند.
اثرات حمل و نقل پس از برداشت برسود و امنیت غذایی
برداشت آغاز یک مسابقه با زمان است تا بتواند از طریق حمل و نقل مناسب پس از برداشت محصول هرچه بیشتر حفظ کند. در هر مرحله از زنجیره ارزش، غذاهای آلوده به میکروارگانیسمهای بیماریزا مانند E.coli یا آفلاتوکسینهای تولید شده توسط سموم (کپکها) باید خارج شوند یا دور ریخته شوند تا از خطرات ایمنی مواد غذایی جلوگیری شود.
بنابراین، هر پرورش دهنده با به دست آوردن راههای موثر برای کند شدن رسیدن (کاهش تولید اتیلن) در حالی که رشد فساد و رشد میکروارگانیسمها را به حداقل میرساند، به چالش میکشد. نتیجه بارز این تلاش افزایش عمر مفید است که به معنای افزایش سود تولید کننده است. اتلاف غذا – خواه در حین برداشت، پس از برداشت، تولید، ذخیره سازی و حمل و نقل محصول رخ دهد- به طور قابل توجهی بر سود تولید کننده تأثیر میگذارد. درآمریکا سطح پرورش دهنده و پردازنده، تقریباً 10 میلیون تن غذا سالانه از بین میرود. در سطح جهان، تقریباً یک سوم کل مواد غذایی – و در بیشتر مناطق، نیمی از میوهها و سبزیجات تولید شده- هرساله از بین میرود و هدر میرود. همچنین غذا به دلیل مقررات و سایر موارد در سطح خرده فروشی و مصرف کننده هدر میرود.
روشهای پیش سرد
اولین قدم در حفظ محصول از بین بردن گرمای میدان از طریق پیش سرد کردن است. روشهای پیش سرد کردن که بیشتر اوقات مورد استفاده قرار میگیرند عبارتند از سایه، فضای اتاق، هوای اجباری، یخ، آب و خلأ.
روش استفاده شده به کالا بستگی دارد. به عنوان مثال، اتاق خنک کننده برای همه میوهها و سبزیجات مناسب است در حالی که خنک کننده یخ برای ریشهها، ساقه و جوانه بروکسل مناسب است. خنک کننده سایه مقرون به صرفه ترین و آسان ترین کار است. در مقایسه با روشهای دیگر، خنک کننده سایه زمان زیادی را برای کاهش تولید در دمای مطلوب در بر میگیرد. برعکس، خنک سازی در خلأ یک فرایند سریع تبخیر است که به طور سنتی برای سبزیجات برگ و قارچ استفاده میشود. این فرایند سریع است و باعث افزایش ماندگاری و کیفیت میشود.
خنک سازی با هوای اجباری – شاید رایج ترین روش پیش سرد کردن- برای میوهها، سبزیجات نوع میوهای مانند گوجه فرنگی و کدوتنبل، غده (سیب زمینی) و گل کلم مناسب است. با خنک سازی هوای اجباری، پالتهای محصول تازه برداشت شده که در جعبههای تهویه قرار میگیرند که در انتهای آن فن قرار دارد. سپس یک تار بر بالای دو ستون کشیده شده و گسترش مییابد تا انتهای ستونها را بپوشاند و خلأ ایجاد میکند. معمولاً این کار با استفاده از اتاق سرد/یخچالی( که گاهی تونل نامیده میشود) انجام میشود. فن هوای سردتر را از اتاق بیرون میکشد و آن را از بین جعبههای تهویه محصولات عبور میدهد.
به حداکثر رساندن توان عملیاتی
پس از شروع پیش سرد کردن، درجه حرارت محصول باید دقیقاً کنترل شود تا مشخص شود که درجه حرارت ایدهآل به کجا رسیده است. مدت زمان لازم برای پیش سرد کردن محصول به موارد مختلفی از جمله آب و هوا، دمای محصول هنگام برداشت و سرعت انتقال گرما بستگی دارد. اطلاع دقیق از زمان دستیابی به هدف دما به تولید کنندگان این امکان را میدهد تا محصول خنک شده را با محصول تازه برداشت شده مبادله کنند. این اجازه میدهد تا جریان مداوم محصولات برداشت شده از طریق ناحیه پیش سرما ایجاد شود.
به طور سنتی، تولیدکنندگان با استفاده از یک دماسنج دستی با یک پروب، نفوذ دستی در خمیر کاغذ، دمای پیش سرد شدن را کنترل میکند. این اندازه گیریها به طور معمول در فواصل 30 دقیقهای انجام میشود تا زمانی که به دمای مورد نظر برسد. اندازه گیری دمای قبل از خنک کردن به این روش میتوان نگرانیهایی ایجاد کند:
- پیش سرد شدن میتواند چندین ساعت طول بکشد و بیشتر تولیدکنندگان زمان لازم برای خنک سازی را تخمین میزنند. این میتواند منجر به سوءاستفاده از پول، انرژی و نیروی کار شود.
- زمان خنک سازی بسته به نوع محصول متفاوت است. برخی از محصولات، معروف به محصولات "حساس به سرما"، پژمردگی یا کوتاه شدن ماندگاری شود.
- زمان خنک سازی بسته به محل پالت متفاوت است.
- بسته بندی ممکن است بر زمان پیش سرد شدن تأثیر بگذارد.
- برای دستیابی به دما، هنگام دستی پالپ شدن، تولید آسیب میبیند.
- نظارت بر درجه حرارت دستی نیاز به چندین بار باز کردن اتاق پیش سردخانه دارد که میتواند بر زمان خنک سازی تأثیر منفی بگذارد.
فناوریهای نظارت بر دما میتوانند به کاهش این نگرانیها کمک کنند.
به عنوان مثال، از دیتالاگرهای فرکانس رادیویی بی سیم (RF) میتوان برای کاهش اتلاف مواد غذایی و ضایعات موجود در زنجیره سرد از زمان برداشت استفاده کرد. به عنوان مثال، در هنگام پیش سرد کردن، دیتالاگر با استفاده از یک محاسبه ریاضی که ضریب شبیه سازی محصول سفارشی را ارائه میدهد، دمای تولید شده داخلی محصول را به دست میآورد. این ضریب دمای دقیق پالپ را فراهم میکند و دیگر نیازی به کاوش محصول واقعی نیست (در صورت تمایل ممکن است از کاوشگرها با ثبت اطلاعات RF استفاده شود). فارغ از این که از مدل سازی دمای داخلی یا پروب استفاده میشود، فناوری فرکانس رادیویی ردیابی و گزارش خودکار دادههای دما را بدون نیاز به ورود به اتاق پیش سرد فراهم میکند.
در حین پیش سرد کردن هوای اجباری، چوبها را میتوان به گونهای قرار داد که دمای تولید را به طور همزمان در مکانهای مختلف پالت ثبت کنند، دادههای زمان واقعی نرخهای مختلف خنک سازی را ارائه دهند. از آنجا که نظارت بر درجه حرارت هر جعبه بر روی یک پالت غیر عادی است، برای استخراج دمای جعبههایی که نظارت نشدهاند، از نقشه برداری استفاده میشود. دادهی دما را میتوان در زمان واقعی ضبط کرد. با رسیدن به دمای مطلوب، یک هشدار به پرسنل اطلاع میدهد تا بتوان پالتها را قبل از سرد کردن خارج کرد و محصول تازه برداشت شده را جایگزین کرد.
این فناوری از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا تولیدکنندگان را قادر میسازد تا از پیش سرد کردن محصولات خود، پیش بینی فروش و شناسایی عواملی که میتوانند بر دما تأثیر بگذارند استفاده کنند. توانایی کنترل خودکار دما در طی فرایند پیش سرد کردن میتواند صرفه جویی در وقت، انرژی و کار شود.