آیا امگا 6 ضرر دارد؟

بدن شما نمی‌تواند اسیدهای چرب ضروری (اسید لینولئیک و آلفا-لینولئیک) را تولید کند، بنابراین باید از رژیم غذایی دریافت شوند.بااین حال، مصرف بیش از حد اسید چرب امگا6، اسید لینولئیک به دلیل اثرات بالقوه نامطلوب سلامتی آن به ویژه موارد مرتبط با بیماری‌های قلبی و عروقی، به عنوان موضوعی بحث برانگیز ظاهر شده است. در صورت مصرف متوسط، اسید لینولئیک فواید زیادی برای سلامتی دارد و اثرات مضر چربی‌های امگا6 ممکن است به دلیل مصرف کم چربی‌های امگا3، نسبت به چربی‌های امگا 6، در رژیم غذایی مدرن باشد.

تغذیه اسیدهای چرب ضروری

از اسید لینولئیک  در بدن شما برای تولید اسید چرب مهم دیگری به نام  اسید آراشیدونیک استفاده می‌شود. از اسید آلفا-لینولئیک برای ساخت اسیدهای چرب اضافی به نام  ایکوزاپنتانوئیک و اسید دوکوزاهگزانوئیک استفاده می‌شود. همه این اسیدهای چرب اجزای غشای سلولی شما هستند و در تولید مثل ، رشد و نمو، عملکرد مغز و سلامت پوست و استخوان نقش دارند. اسیدهای لینولئیک و آراشیدونیک به عنوان اسیدهای چرب امگا6 طبقه بندی می‌شوند، در حالی که اسیدهای آلفا لینولنیک و ایکوزاپنتانوئیک  و دوکوزاهگزانوئیک به عنوان اسید چرب امگا 3 طبقه بندی می‌شوند. طبقه بندی امگا بر اساس موقعیت پیوندهای دوتایی است که در مولکولهای اسید چرب اتفاق می‌افتد.

خطرات امگا6

نسبت اسیدهای چرب امگا6 به امگا3 در یک رژیم غذایی معمولی حدود 16 به 1 است. در حال که این نسبت باید به کمتر از 4 به 1 برسد. نسبت امگا 6 زیاد به امگا3  در رژیم غذایی مدرن باعث افزایش بیماری‌های قلبی عروقی ، سرطان و اختلالات التهابی می‌شود.

مزایای امگا6 و امگا3

چربی‌های امگا6 و امگا 3 در مجموع در برابر بیماری‌های قلبی عروقی محافظت می‌کنند.اسید لینولئیک تولید کلسترول لیپوپروتئین با چگالی کم یا "کلسترول بد" بدن را کاهش می‌دهد. چربی امگا3 به کاهش تری گلیسیرید خون و فشار خون کمک می‌کند، از تشکیل لخته‌های خطرناک پلاکت خون در عروق جلوگیری می‌کند، از ضربان قلب نا منظم جلوگیری کرده و التهاب را کاهش می‌دهد. در مردان میانسال، سطح بالاتر اسید لینولئیک خون با سطح پایین‌تری از گردش خون لیپوپروتئین های با غنای کم از تری گلیسیرید و لیپوپروتئین‌های با چگالی کم غنی از کلسترول و همچنین با غلظت بالاتر کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا، یا "کلسترول خوب" است.

توصیه‌های غذایی

متوسط مصرف اسید لینولئیک در رژیم غذایی معمولی 6.7 درصد کل کالری دریافتی است که بیش‌تر از روغن‌های گیاهی استفاده می‌شود. برای جلوگیری از هرگونه اثر سوء چربی‌های امگا6 باید مصرف چربی‌های امگا 3 را افزایش داد که به خصوص در روغن ماهی که حاوی ایکوزاپنتانوئیک و دوکوزاهگزانوئیک است وجود دارد. دانه‌های کتان، کلزا، و روغن سویا و گردو منابع خوبی از اسید آلفا-لینولئیک هستند.