پروبیوتیک‌ها عامل طول عمر

پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده‌ای هستند که می‌توانند به انواع مختلف محصولات از جمله غذاها، داروها و مکمل‌های غذایی اضافه شوند. از نظر لغوی پروبیوتیک به معنای "برای زندگی" می‌باشد زیرا اثرات مفید زیادی برای انسان و حیوانات دارد.

تاریخچه

در حدود قرن 19 میلادی الی متچنیکوف برنده جایزه نوبل این فرضیه را مطرح کرد که زندگی طولانی و سالم دهقانان بلغاری نتیجه‌ی فراورده‌های شیر تخمیر شده است و بعدا متقاعد شد که ماست مواد لازم برای محافظت از روده را دارد.

در اواخر قرن 19 میکروبیولوژیست‌ها دریافتند که میزان میکروفلورهای (باکتری‌های مفید روده) افراد سالم با آنچه در دستگاه گوارش افراد بیمارمی‌باشد، متفاوت است.

انواع پروبیوتیک‌‌ها و تأثیر آن برسلامتی

پروبیوتیک‌ها انواع مختلفی دارند. از بین آن‌ها لاکتوباسیلوس، بیفیدوباکتریوم، استرپتوکوک و انتروباکتر به طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند. انواع مختلف فرمولاسیون پروبیوتیک به صورت کپسول، مایعات و پودر موجود است. اولین پروبیوتیک مبتنی بر لبنیات تخمیر شده با لاکتوباسیلوس بود. بعدها غذاهای پروبیوتیک دیگر مانند کفیر، ماست، کلم ترش،  نوشیدنی‌ها، پنیرهای نرم، نان خمیر ترش  و شیرهای پروبیوتیک به بازار آمد. پروبیوتیک‌ها در غدا به دلیل اثر تعدیل سیستم ایمنی بدن، تولید اسیدهای آلی و سایر ترکیبات که باعث جذب مواد مغذی و سلامت عمومی سیستم گوارش می‌شود، روشی در حال رشد است.

پزشکان پروبیوتیک را به عنوان مکمل دارویی اثربخش در بیماری‌های کبد، عفونت‌های ادراری، تنفسی و دستگاه گوارش، دیابت و سرطان توصیه کرده‌اند. پروبیوتیک‌ها نفخ شکم را کم می‌کنند و از پروتئین‌ها و لیپیدها در برابر اکسید شدن محافظت می‌کنند.