رد پای کربن در زنجیره تأمین غذا

کدام غذاها بیشترین تأثیرات زیست محیطی را دارند؟

مقدار گازهای گلخانه‌ای (GHG) تولید شده توسط مواد غذایی ما می‌تواند به طور قابل توجهی در سراسر زنجیره تامین مواد غذایی جهانی متفاوت باشد.

در واقع، تفاوت بین انواع غذایی خاص بر اساس اندازه متفاوت است، به این معنی که آنچه می‌خوریم می‌تواند عامل مهمی باشد که بر انتشار گازهای گلخانه‌ای در محیط تأثیر می‌گذارد.

غذاهایی با بالاترین ردپای کربن

در سراسر جهان، سالانه تقریباً 13.7 میلیارد تن دی‌اکسیدکربن (CO2e) از طریق زنجیره تامین مواد غذایی منتشر می‌شود. مطالعات نشان داده است گوشت گاو و سایر محصولات حیوانی تأثیر بسیار زیادی بر انتشار گازهای گلخانه‌ای دارند دارند. به عنوان مثال، یک کیلوگرم گوشت گاو منجر به انتشار 60 کیلوگرم گازهای گلخانه‌ای می‌شود. در مقابل، همین وزن سیب کمتر از یک کیلوگرم گازهای گلخانه‌ای تولید می‌کند.

وقتی صحبت از غذاهای گیاهی می‌شود، شکلات در بالاترین میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای است. یک کیلوگرم شکلات 19 کیلوگرم گازهای گلخانه‌ای تولید می‌کند. به طور متوسط​​، انتشار از غذاهای گیاهی 10 تا 50 برابر کمتر از انواع حیوانی است. در انتها، واضح است که طیف انتشار به طور قابل توجهی در هر نوع ماده غذایی متفاوت است.

مراحل زنجیره تامین مواد غذایی

مراحل مختلف زنجیره تأمین مواد غذایی پیچیده و ظریف است. اگرچه مراحل پشت زنجیره تأمین مواد غذایی جداگانه می‌تواند به میزان قابل توجهی متفاوت باشد، اما هر یک به طور معمول هفت مرحله دارد:

1) تغییر کاربری اراضی
2) مزرعه
3) خوراک دام
4) پردازش
5) حمل و نقل
6) خرده فروشی
7) بسته بندی

مراحل کاربری زمین و مزرعه از زنجیره تأمین 80٪ از انتشار گازهای گلخانه‌ای را تشکیل می‌دهد. به عنوان مثال، در تولید گوشت گاو، سه عامل اصلی در ایجاد اثر کربن در این مراحل وجود دارد: خوراک دام، تبدیل زمین و تولید متان از گاوها. در ایالات متحده، تولید گوشت گاو 40٪ از کل استفاده از زمین‌های مربوط به دام در داخل کشور را تشکیل می‌دهد.

در انتهای دیگر طیف حمل و نقل است. این مرحله از زنجیره تامین به طور متوسط ​​10٪ از کل انتشار گازهای گلخانه‌ای را تشکیل می‌دهد.

برخلاف تصور عمومی، تهیه مواد غذایی به صورت محلی ممکن است به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای کمکی نکند، به ویژه در مورد غذاهایی که دارای اثر کربن زیاد هستند.